Przejdź do zawartości

Franciszek Lisowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Lisowski
Ilustracja
Pokój i dobro
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

1 października 1876
Cieszanów

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 1939
Tarnów

Biskup diecezjalny tarnowski
Okres sprawowania

1933–1939

Biskup pomocniczy lwowski
Okres sprawowania

1928–1933

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 sierpnia 1900

Nominacja biskupia

20 lipca 1928

Sakra biskupia

7 października 1928

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 października 1928

Konsekrator

Bolesław Twardowski

Współkonsekratorzy

Leon Wałęga
Edward Komar

Franciszek Lisowski (ur. 1 października 1876 w Cieszanowie, zm. 4 czerwca 1939 w Tarnowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lwowski w latach 1928–1933, biskup diecezjalny tarnowski w latach 1933–1939.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studia rozpoczął na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, z których przeniósł się do seminarium. 19 sierpnia 1900 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie. Prowadził pracę duszpasterską w archidiecezji lwowskiej jako wikariusz w Złoczowie i Lwowie. Był profesorem i dziekanem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Lwowskiego (m.in. wybrany dziekanem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Lwowskiego na rok akademicki 1917/1918[1]), a także rektorem Seminarium Duchownego we Lwowie.

20 lipca 1928 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji lwowskiej ze stolicą tytularną Mariamme. Sakrę biskupią przyjął 7 października 1928. Sprawował funkcje wikariusza generalnego i kanonika kapituły metropolitalnej. Do 1933 był kierownikiem Katedry Teologii Dogmatycznej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[2]. 27 stycznia 1933 został mianowany biskupem diecezjalnym diecezji tarnowskiej. Ingres do katedry tarnowskiej odbył 25 maja 1933. Jako biskup rozwinął działalność charytatywną i oświatową, zorganizował kongres eucharystyczny i synod diecezjalny w 1938, erygował kilka nowych parafii.

3 czerwca 1939 zasłabł podczas mszy świętej, po czym zmarł następnego dnia[3]. Został pochowany na cmentarzu w Tarnowie-Krzyżu[4][5].

Odznaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Postanowieniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 11 listopada 1936 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kronika. Z Uniwersytetu lwowskiego. „Gazeta Lwowska”. Nr 152, s. 3, 7 lipca 1917. [dostęp 2021-08-29]. 
  2. J. Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 39. ISBN 978-83-7188-964-6.
  3. Zgon biskupa dr. Lisowskiego. „Gazeta Lwowska”. Nr 125, s. 3, 6 czerwca 1939. [dostęp 2015-05-12]. 
  4. Skon ks. biskupa Lisowskiego. „Wschód”. Nr 135, s. 2, 18 czerwca 1939. [dostęp 2023-02-11]. 
  5. Franciszek Lisowski. tarnow.grobonet.com. [dostęp 2023-02-11].
  6. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468. [dostęp 2021-01-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]