Przejdź do zawartości

Egil Gjelland

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Egil Gjelland
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1973
Voss

Klub

Voss Skiskyttarlag

Wzrost

186 cm

Debiut w PŚ

7.12.1995, Östersund (17. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

7.12.1995, Östersund
(17. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

3.03.1998, Pokljuka
(2. miejsce - b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Salt Lake City 2002 sztafeta
srebro Nagano 1998 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Hochfilzen 1998 b.drużynowy
złoto Hochfilzen 2005 sztafeta
srebro Osrblie 1997 sztafeta
srebro Lahti 2000 sztafeta
srebro Oberhof 2004 sztafeta
brąz Pokljuka 2001 sztafeta
Mistrzostwa Europy
złoto Bansko 2007 b.indywidualny
srebro Bansko 2007 sztafeta
brąz Bansko 2007 b.pościgowy

Egil Gjelland (ur. 12 listopada 1973 w Voss) – norweski biathlonista, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Egil Gjelland dorastał w Voss, zaczął uprawiać biathlon w wieku 15 lat. W drużynie narodowej po raz pierwszy wystąpił w 1995 roku. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 grudnia 1995 roku w Östersund, zajmując 17. miejsce w sprincie. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 3 marca 1998 roku w Pokljuce, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Niemca Ricco Großa i swego rodaka - Ole Einara Bjørndalena. W kolejnych startach jeszcze sześć razy stawał na podium, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo: 17 grudnia 2004 roku w Östersund zwyciężył w biegu pościgowym, wyprzedzając Rosjanina Siergieja Rożkowa i Francuza Raphaëla Poirée. Ostatnie podium w karierze wywalczył 7 stycznia 2005 roku w Oberhofie, gdzie zajął trzecie miejsce w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2000/2001, kiedy zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej.

W 1997 roku wystartował na mistrzostwach świata w Pokljuce, gdzie razem z Jonem Åge Tyldumem, Dagiem Bjørndalenem i Ole Einarem Bjørndalenem zajął drugie miejsce w sztafecie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Pokljuce/Hochfilzen reprezentacja Norwegii w składzie: Egil Gjelland, Sylfest Glimsdal, Halvard Hanevold i Ole Einar Bjørndalen zwyciężyła w biegu drużynowym.

W kolejnych latach zdobył jeszcze cztery medale w zawodach tego cyklu, wszystkie w sztafecie: brązowy podczas mistrzostw świata w Pokljuce (2001), srebrne podczas mistrzostw świata w Oslo/Lahti (2000) i mistrzostw świata w Oberhofie (2004) oraz złoty na mistrzostwach świata w Hochfilzen (2005). Na ostatniej z tych imprez Norwegowie pobiegli w składzie: Halvard Hanevold, Stian Eckhoff, Egil Gjelland i Ole Einar Bjørndalen, zdobywając pierwszy od 38 lat złoty medal w sztafecie. Najlepszy wynik indywidualny osiągnął podczas MŚ 2001, gdzie był czwarty w sprincie, przegrywając walkę o podium z Halvardem Hanevoldem.

Na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku razem z Halvardem Hanevoldem, Ole Einarem Bjørndalenem i Dagiem Bjørndalenem zdobył srebrny medal w sztafecie. Zajął tam także trzynaste miejsce w sprincie. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City cztery lata później, gdzie wraz z Ole Einarem Bjørndalenem, Halvardem Hanevoldem i Frode Andresenem zwyciężył w sztafecie. Był to pierwszy w historii złoty medal olimpijski dla Norwegii w tej konkurencji. W pozostałych startach zajął 16. miejsce w biegu indywidualnym, 24. w sprincie i 15. miejsce w biegu pościgowym.

Jego żoną jest biathlonistka Ann-Elen Skjelbreid, którą poślubił w 2002 roku. Mają jedną córkę, Kristi (ur. 2004). Mieszkają w Fusa, w zachodniej Norwegii. W 2018 roku został trenerem żeńskiej reprezentacji Czech[1].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1998 Nagano 13. nd. nd. 2. nd.
2002 Salt Lake City 16. 24. 15. nd. 1. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1996 Ruhpolding 36. nd. nd. 4. nd.
1997 Osrblie nd. 2. nd.
1998 Pokljuka/Hochfilzen nd. nd. 36. nd. nd. nd.
2000 Oslo/Lahti 28. 22. 21. 2. nd.
2001 Pokljuka 14. 4. 5. 15. 3. nd.
2002 Oslo nd. nd. nd. 22. nd. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 6. 14. 22. 19. 4. nd.
2004 Oberhof 35. 26. 2. nd.
2005 Hochfilzen 17. 12. 22. 28. 1. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1995/1996 29.
1996/1997 47.
1997/1998 27.
1998/1999 -
1999/2000 27.
2000/2001 7.
2001/2002 13.
2002/2003 13.
2003/2004 12.
2004/2005 13.
2005/2006 58.
2006/2007 60.

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 3 marca 1998 Słowenia Pokljuka Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+0+0 53:51,0 +2,5 Ricco Groß
2. 7 stycznia 2001 Niemcy Oberhof Bieg masowy na 15 km 2. 0+0+2+0 40:57,4 +7,0 Sven Fischer
3. 12 stycznia 2001 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 3. 0+0 24:09,6 +38,8 Ole Einar Bjørndalen
4. 16 marca 2001 Norwegia Oslo Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+1+1+1 33:13,0 +1:01,7 Frode Andresen
5. 8 grudnia 2002 Szwecja Östersund Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+0+1+1 35:46,4 +37,1 Ole Einar Bjørndalen
6. 7 grudnia 2004 Szwecja Östersund Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 0+0+1+0 34:00,2
7. 7 stycznia 2005 Niemcy Oberhof Sprint na 10 km 3. 0+0 27:17,3 +26,8 Sven Fischer

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]