Przejdź do zawartości

Federico Borromeo (1617–1673)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Federico Borromeo
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1617
Mediolan

Data i miejsce śmierci

18 lutego 1673
Rzym

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

1670-1673

łaciński patriarcha Aleksandrii
Okres sprawowania

1654-1671

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

28 listopada 1654

Kreacja kardynalska

20 grudnia 1670

Kościół tytularny

S. Augustini
S. Agnetis extra moenia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 listopada 1654

Konsekrator

Francesco Peretti di Montalto

Współkonsekratorzy

Giovan Battista Foppa
Giovanni Battista Scanaroli

Federico Borromeo (ur. 29 maja 1617 w Mediolanie, zm. 18 lutego 1673 w Rzymie[1]) – włoski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był spokrewniony z Karolem i Fryderykiem Boromeuszem[1]. Studiował teologię, a w 1635 uzyskał doktorat utroque iure[1]. 29 marca 1644 otrzymał święcenia diakonatu[2]. Po przybyciu do Rzymu, został szambelanem Jego Świątobliwości i referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[1]. W latach 40. był gubernatorem w Ascoli i Benewencie, a w 1652 został inkwizytorem na Malcie[1]. 19 października 1654 został łacińskim patriarchą Aleksandrii, a 28 listopada przyjął sakrę[2]. Odmówił przyjęcia biskupstwa Como[1]. W latach 1654–1665 był nuncjuszem apostolskim w Szwajcarii, a w okresie 1668-1670 w Hiszpanii[2]. W maju 1670 został mianowany sekretarzem stanu, natomiast 20 grudnia został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Augustini[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Borromeo, Federico. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-10-14]. (ang.).
  2. a b c d Federico Cardinal Borromeo (Jr.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-10-14]. (ang.).