Przejdź do zawartości

Henri Kontinen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henri Kontinen
Ilustracja
Państwo

 Finlandia

Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1990
Helsinki

Wzrost

191 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2008

Zakończenie kariery

aktywny

Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu

220 (18 października 2010)

Australian Open

1Q (2010)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

24

Najwyżej w rankingu

1 (3 kwietnia 2017)

Australian Open

W (2017)

Roland Garros

QF (2018)

Wimbledon

SF (2017)

US Open

SF (2017)

Strona internetowa

Henri Kontinen (ur. 19 czerwca 1990 w Helsinkach) – fiński tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2016 w grze mieszanej oraz Australian Open 2017 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W grze juniorskiej Kontinen wygrał wielkoszlemowy French Open w 2008 roku. W parze z Christopherem Rungkatem zwyciężył w grze podwójnej chłopców. W finale pokonali debel Jaan-Frederik BrunkenMatt Reid 6:3, 6:0. Kontinen razem z Rungkatem awansował również do finału juniorskiego US Open w 2008 roku. W singlu Fin doszedł w tym samym sezonie do finału Wimbledonu.

Status profesjonalisty Kontinen otrzymał w 2007 roku.

Fin sukcesy odnosi w grze podwójnej, w której zwyciężył w 24 turniejach rangi ATP Tour spośród 30 rozegranych finałów. W styczniu 2017 został zwycięzcą Australian Open, partnerując Johnowi Peersowi. W finale debel ten pokonał Boba i Mike’a Bryanów 7:5, 7:5.

W 2016 roku zwyciężył w rozgrywkach gry mieszanej podczas Wimbledonu, w których partnerowała mu Heather Watson. Rok później para Watson–Kontinen przegrała finał tegoż turnieju.

W 2008 roku zadebiutował w reprezentacji Finlandii w zawodach o Puchar Davisa.

W rankingu gry pojedynczej Kontinen najwyżej był na 220. miejscu (18 października 2010), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (3 kwietnia 2017).

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (24–6)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 2 sierpnia 2014 Kitzbühel Ceglana Finlandia Jarkko Nieminen Włochy Daniele Bracciali
Kazachstan Andriej Gołubiew
6:1, 6:4
Finalista 1. 21 września 2014 Metz Twarda (hala) Chorwacja Marin Draganja Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
7:6(3), 3:6, 8–10
Finalista 2. 26 października 2014 Bazylea Twarda (hala) Chorwacja Marin Draganja Kanada Vasek Pospisil
Serbia Nenad Zimonjić
6:7(13), 6:1, 5–10
Zwycięzca 2. 8 lutego 2015 Zagrzeb Twarda (hala) Chorwacja Marin Draganja Francja Fabrice Martin
Indie Purav Raja
6:4, 6:4
Zwycięzca 3. 22 lutego 2015 Marsylia Twarda (hala) Chorwacja Marin Draganja Wielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Jonathan Marray
6:4, 3:6, 10–8
Zwycięzca 4. 26 kwietnia 2015 Barcelona Ceglana Chorwacja Marin Draganja Wielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
6:3, 6:7(6), 11–9
Finalista 3. 8 sierpnia 2015 Kitzbühel Ceglana Holandia Robin Haase Hiszpania Nicolás Almagro
Argentyna Carlos Berlocq
7:5, 3:6, 9–11
Zwycięzca 5. 27 września 2015 Petersburg Twarda (hala) Filipiny Treat Huey Austria Julian Knowle
Austria Alexander Peya
7:5, 6:3
Zwycięzca 6. 4 października 2015 Kuala Lumpur Twarda (hala) Filipiny Treat Huey Południowa Afryka Raven Klaasen
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
7:6(4), 6:2
Zwycięzca 7. 10 stycznia 2016 Brisbane Twarda Australia John Peers Australia James Duckworth
Australia Chris Guccione
7:6(4), 6:1
Zwycięzca 8. 1 maja 2016 Monachium Ceglana Australia John Peers Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
6:3, 3:6, 10–7
Zwycięzca 9. 17 lipca 2016 Hamburg Ceglana Australia John Peers Kanada Daniel Nestor
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
7:5, 6:3
Zwycięzca 10. 27 sierpnia 2016 Winston-Salem Twarda Hiszpania Guillermo García-López Niemcy Andre Begemann
Indie Leander Paes
4:6, 7:6(6), 10–8
Zwycięzca 11. 25 września 2016 Petersburg Twarda (hala) Wielka Brytania Dominic Inglot Niemcy Andre Begemann
Indie Leander Paes
4:6, 6:3, 12–10
Finalista 4. 16 października 2016 Szanghaj Twarda Australia John Peers Stany Zjednoczone John Isner
Stany Zjednoczone Jack Sock
4:6, 4:6
Zwycięzca 12. 6 listopada 2016 Paryż Twarda (hala) Australia John Peers Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
6:4, 3:6, 10–6
Zwycięzca 13. 20 listopada 2016 Londyn Twarda (hala) Australia John Peers Południowa Afryka Raven Klaasen
Stany Zjednoczone Rajeev Ram
2:6, 6:1, 10–8
Zwycięzca 14. 28 stycznia 2017 Australian Open, Melbourne Twarda Australia John Peers Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
7:5, 7:5
Zwycięzca 15. 6 sierpnia 2017 Waszyngton Twarda Australia John Peers Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
7:6(5), 6:4
Zwycięzca 16. 8 października 2017 Pekin Twarda Australia John Peers Stany Zjednoczone John Isner
Stany Zjednoczone Jack Sock
6:3, 3:6, 10–7
Zwycięzca 17. 15 października 2017 Szanghaj Twarda Australia John Peers Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 6:2
Zwycięzca 18. 19 listopada 2017 Londyn Twarda (hala) Australia John Peers Polska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
6:4, 6:2
Zwycięzca 19. 7 stycznia 2018 Brisbane Twarda Australia John Peers Argentyna Leonardo Mayer
Argentyna Horacio Zeballos
3:6, 6:3, 10–2
Zwycięzca 20. 24 czerwca 2018 Londyn Trawiasta Australia John Peers Wielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
6:4, 6:3
Zwycięzca 21. 12 sierpnia 2018 Toronto Twarda Australia John Peers Południowa Afryka Raven Klaasen
Nowa Zelandia Michael Venus
6:2, 6:7(7), 10–6
Finalista 5. 27 stycznia 2019 Australian Open, Melbourne Twarda Australia John Peers Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
4:6, 6:7(1)
Zwycięzca 22. 17 lutego 2019 Rotterdam Twarda (hala) Francja Jérémy Chardy Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
7:6(5), 7:6(4)
Zwycięzca 23. 20 października 2019 Sztokholm Twarda (hala) Francja Édouard Roger-Vasselin Chorwacja Mate Pavić
Brazylia Bruno Soares
6:4, 6:2
Finalista 6. 16 lutego 2020 Rotterdam Twarda (hala) Niemcy Jan-Lennard Struff Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
6:7(5), 6:4, 7–10
Zwycięzca 24. 28 lutego 2021 Montpellier Twarda (hala) Francja Édouard Roger-Vasselin Izrael Jonatan Erlich
Białoruś Andrej Wasileuski
6:2, 7:5

Gra mieszana (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 10 lipca 2016 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Heather Watson Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Kolumbia Robert Farah
7:6(5), 6:4
Finalista 1. 16 lipca 2017 Wimbledon, Londyn Trawiasta Wielka Brytania Heather Watson Szwajcaria Martina Hingis
Wielka Brytania Jamie Murray
4:6, 4:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]