Przejdź do zawartości

Daniela Hantuchová

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniela Hantuchová
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1983
Poprad

Wzrost

181 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

Maj 1999

Zakończenie kariery

6 lipca 2017

Trener

John-Laffnie de Jager

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

7 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

5 (27 stycznia 2003)

Australian Open

SF (2008)

Roland Garros

4R (2002, 2006, 2010, 2011)

Wimbledon

QF (2002)

US Open

QF (2002, 2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

5 (26 sierpnia 2002)

Australian Open

F (2002, 2009)

Roland Garros

F (2006)

Wimbledon

QF (2005)

US Open

SF (2011)

Daniela Hantuchová (ur. 23 kwietnia 1983 w Popradzie) – słowacka tenisistka, mistrzyni czterech turniejów wielkoszlemowych w grze mieszanej (Karierowy Wielki Szlem), trzykrotna wicemistrzyni w grze podwójnej i półfinalistka Australian Open 2008 w grze pojedynczej, klasyfikowana w rankingu WTA na 5. miejscu w grze pojedynczej (2003) i 5. w grze podwójnej (2003), zdobywczyni Pucharu Federacji 2002 i dwukrotnie Pucharu Hopmana w barwach Słowacji, reprezentantka Słowacji podczas letnich igrzysk olimpijskich. Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Daniela Hantuchová rozpoczęła treningi tenisowe w wieku sześciu lat. Dziesięć lat później trafiła do Akademii Tenisowej Nicka Bollettieriego na Florydzie w Stanach Zjednoczonych. Jako juniorka zagrała między innymi w ćwierćfinale French Open 1998, przegrywając z Jeleną Diemientjewą. W klasyfikacji dziewcząt do lat osiemnastu zajmowała indywidualnie 13. miejsce, deblowo zaś 6. (notowanie z 31 grudnia 1998).

1999–2000

[edytuj | edytuj kod]

Status profesjonalnej tenisistki otrzymała w 1999 roku. W październiku po raz pierwszy jej nazwisko znalazło się w drabince głównego turnieju WTA; miało to miejsce w Bratysławie. Daniela przegrała wtedy z Sabine Appelmans 4:6, 4:6. Pierwsze zawodowe spotkanie wygrała w maju 2000 w Strasburgu, eliminując Irodę Tulyaganovą 6:4, 6:4. W turnieju tym doszła do swojego pierwszego ćwierćfinału w WTA Tour, pokonała jeszcze Nadię Pietrową, nie sprostała jednak Ricie Kuti-Kis. Do jednej czwartej finału dostała się też kilka miesięcy później w Luksemburgu, gdzie wzbudziła sensację, ogrywając w drugiej rundzie najwyżej rozstawioną siódmą zawodniczkę świata Nathalie Tauziat.

W styczniu 2001 w Melbourne odnotowała swój pierwszy mecz w drabince głównej turnieju wielkoszlemowego, została wówczas wyeliminowana przez Annę Kurnikową. Dwa tygodnie później poprawiła swój najlepszy wynik w rozgrywkach WTA, dochodząc do półfinału – okazała się lepsza od Amandy Coetzer (10 WTA), uległa dopiero Jennifer Capriati. W maju awansowała do drugiej rundy French Open, a wkrótce do półfinału w Birmingham. Zadebiutowała we wszystkich turniejach należących do Wielkiego Szlema i zameldowała się w ćwierćfinałach w Zurychu oraz Lipsku, co pozwoliło jej awansować do grona czterdziestu najlepszych tenisistek globu. Jednocześnie osiągała znaczące sukcesy w grze podwójnej i mieszanej (mistrzostwo Wimbledonu).

W marcu 2002 wygrała zmagania pierwszej kategorii w Indian Wells, eliminując po drodze Justine Henin, Lisę Raymond, Barbarę Schett i w finale Martinę Hingis. Był to jej pierwszy tytuł indywidualny w karierze (następny zdobyła dopiero pięć lat później, również w Indian Wells). Awansowała do czołowej dwudziestki rankingu WTA. W maju odnotowała czwartą rundę French Open oraz ćwierćfinał Wimbledonu (pokonana przez Serenę Williams). Z Amerykanką przegrała też walkę o miejsce w półfinale US Open, ale po drodze ponownie okazała się lepsza od Henin. Swój drugi tytuł singlowy próbowała zdobyć w Filderstadt, w decydującym spotkaniu uległa jednak Kim Clijsters. Po tym turnieju weszła do ścisłej światowej czołówki. W tym samym sezonie została współautorką sukcesu Słowacji – nasze południowe sąsiadki zdobyły po raz pierwszy (i jak dotąd – jedyny) Puchar Federacji.

W styczniu 2003 Hantuchová wystąpiła w swoim trzecim wielkoszlemowym ćwierćfinale, tym razem w Australian Open. Przegrała z Venus Williams. Wynik pozwolił jej jednak, jako pierwszej Słowaczce w dziejach awansować do czołowej piątki rankingu WTA. Do października odnotowała sześć innych ćwierćfinałów.

W czerwcu 2004 doszła do finału w Eastbourne, ulegając po zaciętym trzysetowym meczu Swietłanie Kuzniecowej. W trzeciej rundzie Wimbledonu przegrała z późniejszą niespodziewaną mistrzynią, Mariją Szarapową. Sezon zakończyła na 31. miejscu na liście światowej (był to jedyny przypadek pomiędzy latami 2002–2010, gdy Hantuchovej zabrakło w czołowej trzydziestce klasyfikacji WTA na zakończenie rozgrywek).

W 2005 bliska była zdobycia pucharu w Los Angeles, ale musiała uznać wyższość doskonale dysponowanej Clijsters. Trzykrotnie wystąpiła w półfinałach: w Dosze, Cincinnati i Filderstadt. W tym roku triumfowała również w grze mieszanej w Paryżu i Nowym Jorku, w związku z czym skompletowała Karierowego Wielkiego Szlema w tej konkurencji jako trzecia kobieta w erze open i szósta w historii.

Jesienią 2006 przeszła do finału w Zurychu, ale nie sprostała w nim Szarapowej. W trzech z czterech imprez wielkoszlemowych znalazła się w czwartej rundzie.

Daniela Hantuchová – 2007

W roku 2007 powróciła do czołowej dziesiątki notowań WTA, a stało się to po ponownym triumfie Słowaczki w Indian Wells (po pięcioletniej przerwie od zdobycia przez nią ostatniego singlowego tytułu, de facto w tym samym turnieju). Trzecie mistrzostwo indywidualne dołożyła do swojej kolekcji w październiku, pokonując Patty Schnyder w finale w Linzu. Na Bali i w Luksemburgu musiała zadowolić się pozycją wicemistrzyni, ulegając odpowiednio Lindsay Davenport i Anie Ivanović. Jej zarobki za występy na światowych kortach przekroczyły pięć milionów dolarów i została pierwszą kobietą w historii Słowacji, która może pochwalić się takim wynikiem.

W styczniu 2008 ustanowiła swój najlepszy rezultat w grze pojedynczej w Wielkim Szlemie, dochodząc do półfinału Australian Open. Wyeliminowała w ćwierćfinale Agnieszkę Radwańską, a potem została ograna przez Ivanović 6:0, 3:6, 4:6, pomimo że prowadziła 6:0, 2:0. Ponadto osiągnęła trzy ćwierćfinały, również w Indian Wells. Sezon wiosenno – letni spędziła lecząc kontuzję i wycofała się ze startu w kilku ważnych turniejach, w tym French Open. Na koniec roku doszła jeszcze do półfinału na Bali.

W sezonie 2009 jej najlepszym rezultatem był półfinał, który odnotowała w Warszawie, sześciokrotnie odpadała w fazie ćwierćfinałów.

W 2010 została wicemistrzynią w Monterrey, gdzie lepsza od niej okazała się Anastasija Pawluczenkowa. Była w półfinałach w Charleston (porażka z Samanthą Stosur), San Diego (z Agnieszką Radwańską) i na Bali (z Alisą Klejbanową).

W lutym 2011 Hantuchová wygrała swój czwarty singlowy tytuł w karierze (po dziewięciu latach od pierwszego mistrzostwa i czterech od ostatniego); miało to miejsce w Pattaya. W półfinale zwyciężyła trzecią rakietę świata, Wierę Zwonariową, a w finale Sarę Errani. W trzeciej rundzie French Open pokonała aktualną liderkę rankingu WTA, Caroline Wozniacki, odnosząc tym samym najcenniejsze zwycięstwo w swojej dwunastoletniej karierze tenisowej.

W lutym 2012 roku, jako obrończyni trofeum, zwyciężyła w turnieju w tajlandzkiej Pattai. Był to jej piąty tytuł w karierze. W pojedynku o mistrzostwo wygrała 6:7(4), 6:3, 6:3 z Rosjanką Mariją Kirilenko[1].

Sezon 2013 rozpoczęła od udziału w turnieju w Brisbane, gdzie osiągnęła ćwierćfinał gry pojedynczej i półfinał gry podwójnej. W Sydney odpadała z rywalizacji w pierwszych rundach. Na Australian Open osiągnęła pierwszą rundę singla i debla oraz drugą rundę gry mieszanej. Następnie występowała w Pattai, lecz nie udało jej się obronić trofeum, gdyż odpadła po drugim meczu gry pojedynczej i pierwszym gry podwójnej.

Na kortach w Dosze osiągnęła trzecią rundę singla i ćwierćfinał debla. W Dubaju natomiast nie udało jej się wygrać żadnego meczu. W Indian Wells osiągnęła ćwierćfinał gry deblowej, a w singlu przegrała w drugiej rundzie z najwyżej rozstawioną Wiktoryją Azaranką. W Miami wygrała po jednym meczu z każdej konkurencji. Występ w Charleston zakończyła na pierwszej rundzie singla. W Marrakeszu osiągnęła pierwszą rundę gry pojedynczej i ćwierćfinał debla.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Hantuchová podczas French Open 2009
Hantuchová na Australian Open 2005

Słowaczka regularnie odnosi sukcesy w turniejach gry podwójnej. Aktualnie (stan na 17 lutego 2013) ma na koncie dziewięć pucharów w tej konkurencji. 26 sierpnia 2002 zajmowała najwyższe w karierze, piąte miejsce w rankingu WTA w deblu. Listę jej mistrzostw otwierają zawody w Bratysławie w 2000; razem z Kariną Habšudovą triumfowały po walkowerze Petry Manduli i Patricii Wartusch. W 2001 z Jeleną Bowiną wygrała w Luksemburgu, rok później w Amelia Island i New Haven u boku utytułowanej Arantxy Sánchez Vicario. Wkrótce rozpoczęła współpracę ze znakomitą deblistką, Ai Sugiyamą i razem z nią zdobyła tytuły w trzech imprezach: w 2005 w Birmingham oraz w 2006 w Dosze i Rzymie. W 2011, po pięciu latach bez mistrzostwa, wygrała w Miami zawody kategorii Premier Mandatory, a więc najcenniejsze spośród wszystkich jej triumfów w tej konkurencji. Partnerką Słowaczki była Polka Agnieszka Radwańska. W deblowych turniejach wielkoszlemowych dwukrotnie grała w finałach z Ai Sugiyamą, miało to miejsce podczas French Open 2006 i Australian Open 2009 i raz z Arantxą Sánchez Vicario (Australian Open 2002).

Daniela Hantuchová znana jest także ze swoich osiągnięć w grze mieszanej. W latach 2001–2005 wygrała każdy z turniejów Wielkiego Szlema w tej konkurencji jeden raz, kompletując Karierowego Wielkiego Szlema. W historii tenisa dokonały tego przed nią tylko cztery kobiety: Doris Hart, Margaret Smith Court, Billie Jean King, Martina Navrátilová, a po niej do tego grona dołączyła Cara Black. Pierwszy tytuł zdobyła w Wimbledonie 2001 razem z Leošem Friedlem, drugi w Australian Open 2002 z Kevinem Ullyettem, a kolejne dwa w 2005: we French Open z Fabrice’em Santoro i US Open z Maheshem Bhupathim. Tylko raz nie wygrała finału gry mieszanej – w Wimbledonie 2002 z Zimbabwejczykiem Ullyetem zostali pokonani przez Bhupathiego i Jelenę Lichowcewą.

Tenisistka od 1999 roku regularnie broniła barw Słowacji w rozgrywkach o Puchar Federacji. W 2002 doprowadziła swoją drużynę do zwycięstwa. Słowaczki w finale na Gran Canaria pokonały Hiszpanki. Hantuchová zdobyła dwa punkty po meczach z Conchitą Martínez i Magüi Serna. W składzie zwycięskiej ekipy zagrały jeszcze Janette Husárová, Henrieta Nagyová i Martina Suchá. W 2002 Słowacja po raz pierwszy i jak do tej pory jedyny wygrała Puchar Federacji. Później nie udało im się już przekroczyć fazy ćwierćfinałów Grupy Światowej.

Słowaczka trzykrotnie reprezentowała Słowację w rozgrywkach o Puchar Hopmana. W 2003 i 2005 została mistrzynią tego turnieju, w 2004 musiała zadowolić się finałem. Obydwa zwycięstwa wywalczyła u boku Dominika Hrbatego, a w finałach pokonywali najpierw Włochów: Davide Sanguinettiego i Silvię Farinę Elię, a potem Argentyńczyków: Guillermo Corię i Giselę Dulko. W 2004 razem z Karolem Kučerą dostali się do finału po rezygnacji reprezentacji australijskiej i przegrali z Jamesem Blake’em oraz Lindsay Davenport. W 2009 Słowacy ponownie sięgnęli po Puchar Hopmana, Hrbaty wywalczył go u boku Dominiki Cibulkovej, która rywalizowała z Hantuchovą o pozycję najlepszej tenisistki w swoim kraju.

Daniela dwukrotnie występowała w letnich igrzyskach olimpijskich jako członkini reprezentacji Słowacji. Zarówno w Atenach, jak i w Pekinie, odpadła w drugiej rundzie, przegrywając najpierw z Patty Schnyder, a potem z Caroline Wozniacki. W grze podwójnej dwukrotnie występowała u boku Janette Husarovej, ale panie nigdy nie wygrały meczu w ramach turnieju olimpijskiego.

Za sezon 2001 otrzymała od WTA nagrodę Debiut Roku, a w 2002 za Największy Postęp. W 2003 była nominowana do Laureus Sport Awards w kategorii Debiut Roku.

Kariera medialna

[edytuj | edytuj kod]

Daniela Hantuchová uznawana jest za jedną z najpiękniejszych tenisistek w WTA Tour. W 2006 razem z Aną Ivanović prowadziły pierwszy program telewizyjny zrealizowany przez WTA, zatytułowany Never miss a shot. W styczniu 2005 znalazła się na okładce włoskiego wydania magazynu Vogue. Jest bohaterką wielu tenisowych gier komputerowych. W lutym 2009 z Tatianą Golovin i Mariją Kirilenko wystąpiły w sesji zdjęciowej w kostiumach kąpielowych dla jednego z magazynów sportowych.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ojciec Danieli, Igor jest informatykiem, a matka Marianna, toksykologiem. Jej rodzice rozstali się w 2003 roku, co było jedną z przyczyn słabszej formy tenisistki. Pojawiły się również podejrzenia o to, że zawodniczka choruje na anoreksję, ona jednak temu zaprzeczyła. Hantuchová ma starszego brata Igora, który pracuje jako architekt w Bratysławie. Tenisistka dostała się do jednej z najlepszych uczelni wyższych na Słowacji, ale zrezygnowała z niej ze względu na karierę tenisową. Mówi po słowacku, angielsku i niemiecku, uczy się hiszpańskiego. Od szóstego roku życia przez osiem lat trenowała grę na fortepianie. Interesuje się wieloma sportami, między innymi pływaniem. Lubi gotować, jej ulubione jedzenie to sushi, owoce morza oraz czekolada. Ulubieni aktorzy Hantuchovej to Brad Pitt i George Clooney. W gronie jej ulubionych projektantów są Armani, Cavalli, Dior i Missoni. Najlepiej czuje się w Rzymie i Kapsztadzie. Wzorami sportowców są dla niej Roger Federer, Pete Sampras, Michael Jordan i Michael Schumacher.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Tytuły Z–P
Australian Open Q2 1R 3R QF 2R 3R 4R 4R SF 3R 3R 1R 3R 1R 3R 2R 1R Q1 0 / 16 29 – 16
French Open A 2R 4R 2R 1R 3R 4R 3R A 1R 4R 4R A 1R 3R 1R 1R A 0 / 14 20 – 14
Wimbledon Q2 2R QF 2R 3R 3R 4R 4R 2R 4R 2R 3R 1R 1R 1R 2R 1R A 0 / 16 24 – 16
US Open Q2 1R QF 3R 3R 3R 2R 1R 1R 4R 3R 1R 1R QF 2R 1R A A 0 / 15 21 – 15
Ranking na koniec roku 108 37 8 19 31 19 18 9 21 25 30 24 32 33 64 81 227 0 / 61 94 – 61

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Tytuły Z–P
Australian Open A 1R F QF 1R QF 3R QF 3R F A A 3R 1R 3R 2R A A 0 / 13 28 – 13
French Open A 3R 1R SF 2R 2R F A A 3R 2R 1R A 1R 1R 3R A A 0 / 12 18 – 12
Wimbledon A 3R 2R 2R 2R QF 1R 1R A 2R 3R 3R 2R 2R 2R 2R 1R A 0 / 15 17 – 15
US Open A 1R 1R 3R 1R 3R 2R 3R 3R 3R 2R SF 1R 1R 1R A A A 0 / 14 16 – 14
Ranking na koniec roku 56 8 28 62 13 13 44 54 13 93 18 66 49 87 82 535 0 / 54 79 – 54

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Tytuły Z–P
Australian Open A A W SF 2R 1R A 1R A A 2R A A 2R QF A A A 1 / 8 13 – 6
French Open A A QF 1R SF W A A A A A A A 2R A A A A 1 / 5 11 – 4
Wimbledon A W F 3R 2R A A A A A A A 1R 1R A A A A 1 / 6 13 – 5
US Open A A 2R 1R 1R W A A A A 1R 2R 1R A A A A A 1 / 7 8 – 5
4 / 26 45 – 20

Występy w grze podwójnej w turniejach legend

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły
Australian Open 2m F[a] W NH A W 2 / 4
French Open A RR NH NH RR 0 / 2
Wimbledon RR F NH NH F 0 / 3
US Open NH NH NH NH NH 0 / 0

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 16 (7-9)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 16 marca 2002 Indian Wells Twarda Szwajcaria Martina Hingis 6:3, 6:4
Finalistka 1. 13 października 2002 Filderstadt Twarda (hala) Belgia Kim Clijsters 6:4, 3:6, 4:6
Finalistka 2. 19 czerwca 2004 Eastbourne Trawiasta Rosja Swietłana Kuzniecowa 6:2, 6:7(2), 4:6
Finalistka 3. 14 sierpnia 2005 Los Angeles Twarda Belgia Kim Clijsters 4:6, 1:6
Finalistka 4. 22 października 2006 Zurych Twarda (hala) Rosja Marija Szarapowa 1:6, 6:4, 3:6
Zwyciężczyni 2. 17 marca 2007 Indian Wells Twarda Rosja Swietłana Kuzniecowa 6:3, 6:4
Finalistka 5. 16 września 2007 Bali Twarda Stany Zjednoczone Lindsay Davenport 4:6, 6:3, 2:6
Finalistka 6. 30 września 2007 Luksemburg Twarda (hala) Serbia Ana Ivanović 6:3, 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 28 października 2007 Linz Twarda (hala) Szwajcaria Patty Schnyder 6:4, 6:2
Finalistka 7. 7 marca 2010 Monterrey Twarda Rosja Anastasija Pawluczenkowa 6:1, 1:6, 0:6
Zwyciężczyni 4. 13 lutego 2011 Pattaya Twarda Włochy Sara Errani 6:0, 6:2
Finalistka 8. 12 czerwca 2011 Birmingham Trawiasta Niemcy Sabine Lisicki 3:6, 2:6
Finalistka 9. 7 stycznia 2012 Brisbane Twarda Estonia Kaia Kanepi 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 5. 12 lutego 2012 Pattaya Twarda Rosja Marija Kirilenko 6:7(4), 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 6. 16 czerwca 2013 Birmingham Trawiasta Chorwacja Donna Vekić 7:6(5), 6:4
Zwyciężczyni 7. 15 lutego 2015 Pattaya Twarda Chorwacja Ajla Tomljanović 3:6, 6:3, 6:4

Gra podwójna 21 (9-12)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 29 października 2000 Bratysława Twarda (hala) Słowacja Karina Habšudová Węgry Petra Mandula
Austria Patricia Wartusch
walkower
Zwyciężczyni 2. 28 października 2001 Luksemburg Twarda (hala) Rosja Jelena Bowina Niemcy Bianka Lamade
Szwajcaria Patty Schnyder
6:3, 6:3
Finalistka 1. 27 stycznia 2002 Australian Open Twarda Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Rosja Anna Kurnikowa
Czechy Martina Hingis
2:6, 7:6(4), 1:6
Zwyciężczyni 3. 14 kwietnia 2002 Amelia Island Ceglana Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Argentyna María Emilia Salerni
Szwecja Åsa Svensson
6:4, 6:2
Finalistka 2. 5 maja 2002 Hamburg Ceglana Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Szwajcaria Martina Hingis
Austria Barbara Schett
1:6, 1:6
Finalistka 3. 12 maja 2002 Berlin Ceglana Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Rosja Jelena Diemientjewa
Słowacja Janette Husárová
6:0, 6:7(3), 2:6
Finalistka 4. 4 sierpnia 2002 San Diego Twarda Japonia Ai Sugiyama Rosja Jelena Diemientjewa
Słowacja Janette Husárová
2:6, 4:6
Finalistka 5. 11 sierpnia 2002 Los Angeles Twarda Japonia Ai Sugiyama Belgia Kim Clijsters
Jelena Dokić
3:6, 3:6
Zwyciężczyni 4. 24 sierpnia 2002 New Haven Twarda Hiszpania Arantxa Sánchez Vicario Włochy Tathiana Garbin
Słowacja Janette Husárová
6:3, 1:6, 7:5
Zwyciężczyni 5. 12 czerwca 2005 Birmingham Trawiasta Japonia Ai Sugiyama Grecja Eleni Daniilidu
Stany Zjednoczone Jennifer Russell
6:2, 6:3
Finalistka 6. 7 sierpnia 2005 San Diego Twarda Japonia Ai Sugiyama Hiszpania Conchita Martínez
Hiszpania Virginia Ruano Pascual
7:6(7), 1:6, 5:7
Zwyciężczyni 6. 9 października 2005 Filderstadt Twarda (hala) Rosja Anastasija Myskina Czechy Květa Peschke
Włochy Francesca Schiavone
6:0, 3:6, 7:5
Finalistka 7. 23 października 2005 Zurych Twarda (hala) Japonia Ai Sugiyama Zimbabwe Cara Black
Australia Rennae Stubbs
7:6(6), 6:7(4), 3:6
Zwyciężczyni 7. 4 marca 2006 Doha Twarda Japonia Ai Sugiyama Li Ting
Sun Tiantian
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 8. 21 maja 2006 Rzym Ceglana Japonia Ai Sugiyama Czechy Květa Peschke
Włochy Francesca Schiavone
3:6, 6:3, 6:1
Finalistka 8. 10 czerwca 2006 French Open Ceglana Japonia Ai Sugiyama Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
3:6, 2:6
Finalistka 9. 13 sierpnia 2006 Los Angeles Twarda Japonia Ai Sugiyama Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
3:6, 4:6
Finalistka 10. 31 stycznia 2009 Australian Open Twarda Japonia Ai Sugiyama Stany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
3:6, 3:6
Finalistka 11. 9 maja 2009 Rzym Ceglana Japonia Ai Sugiyama Hsieh Su-wei
Peng Shuai
5:7, 6:7(5)
Finalistka 12. 3 października 2009 Tokio Twarda Japonia Ai Sugiyama Rosja Alisa Klejbanowa
Włochy Francesca Schiavone
4:6, 2:6
Zwyciężczyni 9. 3 kwietnia 2011 Miami Twarda Polska Agnieszka Radwańska Stany Zjednoczone Liezel Huber
Rosja Nadieżda Pietrowa
7:6(5), 2:6, 10–8

Gra mieszana 5 (4-1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 2001 Wimbledon Trawiasta Czechy Leoš Friedl Południowa Afryka Liezel Huber
Stany Zjednoczone Mike Bryan
4:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 2. 2002 Australian Open Twarda Zimbabwe Kevin Ullyett Argentyna Paola Suárez
Argentyna Gastón Etlis
6:3, 6:2
Finalistka 1. 2002 Wimbledon Trawiasta Zimbabwe Kevin Ullyett Rosja Jelena Lichowcewa
Indie Mahesh Bhupathi
2:6, 6:1, 1:6
Zwyciężczyni 3. 2005 French Open Ceglana Francja Fabrice Santoro Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
Indie Leander Paes
3:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 4. 2005 US Open Twarda Indie Mahesh Bhupathi Słowenia Katarina Srebotnik
Serbia i Czarnogóra Nenad Zimonjić
6:4, 6:2

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2002 I runda Bułgaria Magdalena Maleewa 2:6, 5:7
2007 Faza grupowa Rosja Marija Szarapowa
Serbia Ana Ivanović
Rosja Swietłana Kuzniecowa
4:6, 5:7
2:6, 6:7
7:6, 6:0

Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2010 4. miejsce Japonia Kimiko Date-Krumm 5:7, 5:7
2011 Ćwierćfinał Niemcy Sabine Lisicki 5:7, 2:6
2012 Faza grupowa Dania Caroline Wozniacki
Włochy Roberta Vinci
Hsieh Su-wei
6:3, 6:7(4), 4:6
1:6, 2:6
1:6, 6:0, 4:6
  1. Mecz finałowy nie odbył się.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hantuchova Outlasts Kirilenko, Wins Pattaya. wtatennis.com, 2012-02-12. [dostęp 2012-02-17]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]