Przejdź do zawartości

Jim Palmer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jim Palmer
Ilustracja
miotacz
Pełne imię i nazwisko

James Alvin Palmer

Pseudonim

Cakes

Data i miejsce urodzenia

15 października 1945
Nowy Jork

Debiut

17 kwietnia 1965

Ostatni występ

12 maja 1984

Statystyki
Win–loss record

268–152

ERA

2,86

Strikeouty

2212

Kariera klubowa
Lata Kluby
1965–1984 Baltimore Orioles
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1990

Głosów

92,6% (1. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

James Alvin Palmer (ur. 15 października 1945) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 19 sezonów w Major League Baseball.

Palmer podpisał kontrakt jako wolny agent z Baltimore Orioles w 1963[1]. 17 kwietnia 1965 zaliczył debiut w MLB w meczu przeciwko Boston Red Sox[1]. W tym samym roku Orioles pokonali w World Series Los Angeles Dodgers 4–0; Palmer wystąpił w meczu numer 2 rozegrał pełny mecz i zaliczył shutout[2]. 13 sierpnia 1969 w spotkaniu z Oakland Athletics rozegrał no-hittera[3].

W 1970 po raz pierwszy zagrał w All-Star Game i wystąpił w dwóch meczach World Series, w których Orioles pokonali Cincinnati Reds 4–1[4]. W sezonie 1973 miał najlepszy wskaźnik ERA (2,40), zaliczył 22 wygrane (3. wynik w lidze) i po raz pierwszy otrzymał nagrodę Cy Young Award dla najlepszego miotacza w American League[1]. W 1975 zwyciężył w MLB w klasyfikacji zwycięstw, zaliczył najwięcej shutoutów (10) i miał najlepszy wskaźnik ERA 2,09[1]. W latach 1976–1977 zaliczył najwięcej zwycięstw i rozegrał najwięcej inningów; w 1976 po raz trzeci został nagrodzony Cy Young Award jako pierwszy zawodnik w American League[1][5].

W 1983 zwyciężył w World Series po raz trzeci i jednocześnie stał się jedynym miotaczem w historii MLB, który zdobywał mistrzostwo w trzech różnych dekadach[5]. Po raz ostatni zagrał 12 maja 1984[1]. W późniejszym okresie był między innymi komentatorem dla stacji ABC, od 1989 jest sprawozdawcą meczów Orioles w lokalnej stacji telewizyjnej[5][6]. W 1990 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[7].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 1970, 1971, 1972, 1975, 1977, 1978 [1]
Gold Glove Award 1976, 1977, 1978, 1979 [8]
3× zwycięzca w World Series 1966, 1970, 1983 [5]
AL Cy Young Award 1973, 1975, 1976 [1]
Baseball Hall of Fame od 1990 [7]
# 22 zastrzeżony przez Orioles 1985 [9]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Jim Palmer Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-24]. (ang.).
  2. 1966 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-24]. (ang.).
  3. No-hitters by club. mlb.com. [dostęp 2013-11-24]. (ang.).
  4. 1970 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-24]. (ang.).
  5. a b c d Jim Palmer Biography. sabr.org. [dostęp 2013-11-24]. (ang.).
  6. Broadcasters – Jim Palmer. orioles.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 sierpnia 2011)]. (ang.).
  7. a b Palmer, Jim. baseballhall.org. [dostęp 2013-11-24]. (ang.).
  8. Rawlings Gold Glove Award winners. mlb.com. [dostęp 2013-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 marca 2010)]. (ang.).
  9. Retired Uniform Numbers in the American League. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-11-24]. (ang.).