Przejdź do zawartości

Carlton Fisk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carlton Fisk
Ilustracja
łapacz
Pełne imię i nazwisko

Carlton Ernest Fisk

Pseudonim

Pudge

Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1947
Bellows Falls

Debiut

18 września 1969

Ostatni występ

22 czerwca 1993

Statystyki
Średnia uderzeń

0,269

Home runy

376

Uderzenia

2356

RBI

1330

Kariera klubowa
Lata Kluby
1969, 1971–1980 Boston Red Sox
1981–1993 Chicago White Sox
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

2000

Głosów

79,6% (2. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Carlton Ernest Fisk (ur. 26 grudnia 1947) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łapacza przez 24 sezony w Major League Baseball.

Fisk studiował na University of New Hampshire, gdzie w sezonie 1966 grał w drużynie uniwersyteckiej New Hampshire Wildcats[1]. W styczniu 1967 został wybrany w pierwszej rundzie draftu z numerem czwartym przez Boston Red Sox i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Pittsfield Red Sox, reprezentującym poziom Double-A[2][3]. W Major League Baseball zadebiutował 18 września 1969 w meczu przeciwko Baltimore Orioles[4]. W 1972 w swoim pierwszym pełnym sezonie po raz pierwszy wystąpił w All-Star Game, został wybrany najlepszym debiutantem i otrzymał Złotą Rękawicę[4].

W sezonie 1975 w szóstym meczu World Series, w których przeciwnikiem Red Sox był zespół Cincinnati Reds, przy stanie 3–2 dla Reds w serii best-of-seven, w drugiej połowie dwunastej zmiany zdobył zwycięskiego home runa, doprowadzając do siódmego, decydującego spotkania na Fenway Park[5]. W marcu 1981 jako wolny agent podpisał kontrakt z Chicago White Sox[2].

16 maja 1984 w meczu przeciwko Kansas City Royals na Comiskey Park zaliczył cycle jako trzeci zawodnik w historii klubu[6][7]. W 1991 w wieku 43 lat został najstarszym baseballistą, który zaliczył uderzenie w All-Star Game[8]. Po raz ostatni zagrał 22 czerwca 1993 mając 45 lat[4]. Jest jednym z czternastu zawodników, którzy grali w czterech kolejnych dekadach[9].

W 2000 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[10].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
11× All-Star 1972, 1973, 1974, 1976, 1977, 1978
1980, 1981, 1982, 1985, 1991
[4]
Gold Glove Award 1972 [4]
Silver Slugger Award 1981, 1985, 1988 [4]
AL Rookie of the Year Award 1972 [4]
Baseball Hall of Fame od 2000 [10]
# 27 zastrzeżony przez Red Sox 2000 [11]
# 72 zastrzeżony przez White Sox 1997 [12]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. University of New Hampshire Baseball Players Who Made it to the Major Leagues. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  2. a b Carlton Fisk Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  3. Carlton Fisk Minor League Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  4. a b c d e f g Carlton Fisk Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  5. Oct 21, 1975, Reds at Red Sox Play by Play and Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  6. Carlton Fisk from the Chronology. baseballlibrary.com. [dostęp 2016-03-03]. (ang.).
  7. Players who have hit for the cycle. mlb.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  8. Oldest & Youngest All-Stars. mlb.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  9. Four-decade players a rare breed. mlb.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  10. a b Fisk, Carlton. baseballhall.org. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  11. Rede Sox Retired Numbers. redsox.com. [dostęp 2013-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-03)]. (ang.).
  12. White Sox Retired Numbers. whitesox.com. [dostęp 2013-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-03)]. (ang.).