Przejdź do zawartości

Liezel Huber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liezel Huber
Ilustracja
Wimbledon 2013
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1976
Durban

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1993

Zakończenie kariery

2017

Trener

Tony Huber
Mariaan de Swardt

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

131 (29 marca 1999)

Australian Open

3Q (2002)

Roland Garros

2R (1998)

Wimbledon

2Q (2002)

US Open

1R (1998)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

53 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (12 listopada 2007)

Australian Open

W (2007)

Roland Garros

F (2005)

Wimbledon

W (2005, 2007)

US Open

W (2008, 2011)

Strona internetowa

Liezel Huber, z domu Horn (ur. 21 sierpnia 1976 w Durbanie) – amerykańska tenisistka, do 2007 roku reprezentująca ojczystą Republikę Południowej Afryki; specjalistka gry podwójnej; zwyciężczyni pięciu turniejów wielkoszlemowych w tej konkurencji, dwukrotna mistrzyni i trzykrotna wicemistrzyni w grze mieszanej; była liderka deblowej klasyfikacji WTA; zwyciężczyni deblowego turnieju Mistrzyń w latach 2007, 2008 i 2011. Reprezentantka obydwu krajów w rozgrywkach Pucharu Federacji oraz w letnich igrzyskach olimpijskich (Sydney 2000 w barwach Republiki Południowej Afryki i Pekin 2008 oraz Londyn 2012 w barwach Stanów Zjednoczonych). Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Występy juniorskie

[edytuj | edytuj kod]

Liezel zadebiutowała w rozgrywkach juniorskich podczas Wimbledonu w 1992 roku, ale odpadła już w drugiej rundzie. W gronie zawodników do lat osiemnastu występowała do 1994. Już wtedy osiągała lepsze wyniki w grze podwójnej. W 1992 była w juniorskim ćwierćfinale deblowym French Open i półfinale Wimbledonu. Była liderką rankingu juniorek w Republice Południowej Afryki.

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 1995 roku Liezel po raz pierwszy wzięła udział w eliminacjach do turnieju WTA. Miało to miejsce w nowozelandzkim Auckland, odpadła w drugiej rundzie. Dopiero pod koniec kwietnia w Budapeszcie zadebiutowała w drabince głównej, przegrywając spotkanie otwarcia z Eleną Wagner, najwyżej rozstawioną. W czerwcu 1996 zwyciężyła pierwsze profesjonalne spotkanie w stolicy Węgier z Tiną Pliwelicz 6:2, 6:4. Jej singlowe występy w WTA nadal miały charakter „gościnny”, bowiem więcej czasu poświęcała imprezom Międzynarodowej Federacji Tenisowej, gdzie odnosiła niemałe sukcesy. W czerwcu 1997 wzięła udział w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Roland Garros, ale została pokonana już w pierwszej rundzie. Rok później przebrnęła paryskie kwalifikacje, ulegając w meczu otwarcia Caroline Dhenin. Wynik powtórzyła na US Open. W sezonie 1999 wspięła się na najwyższe w karierze, 131. miejsce w rankingu indywidualnym. Wkrótce odnotowała gwałtowny spadek na liście światowej, gdyż po US Open nie grała już turniejów indywidualnych. W listopadzie 2001 osiągnęła najlepszy indywidualny wynik, jakim był ćwierćfinał w Pattaya, przegrany z Henrietą Nagyovą. Potem już coraz rzadziej występowała indywidualnie, wreszcie w 2004 roku definitywnie zrezygnowała z singla.

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]

1994-1998

[edytuj | edytuj kod]

Huber poświęciła się wyłącznie karierze deblowej. Swój debiut w grze podwójnej odnotowała w kwietniu 1994 roku w Amelia Island. Partnerowała jej Lenka Laskova i odpadły w pierwszej rundzie z Elly Hakimi i Danielle Scott. Kolejny występ zawodniczki z południowej Afryki w cyklu WTA był już o wiele lepszy, a mianowicie razem z Dominique Van Roost doszły do półfinału w Tokio. W 1995 z rodaczką Mariaan de Swardt po raz pierwszy wystąpiły w Wielkim Szlemie, ale na starcie zostały pokonane przez Patty Fendick i Mary Joe Fernandez. W sezonie tym Horn grywała z różnymi partnerkami, najczęściej jednak z Belgijką Van Roost. Lata 1996 i 1997 spędziła, grając w imprezach ITF. W styczniu 1998 ponownie pojawiła się w profesjonalnych rozgrywkach. Razem z Paolą Suárez doszła do ćwierćfinału w Gold Coast. Była też w półfinale w Oklahoma City i Budapeszcie z Laurą Golarsą. W czerwcu 1998 zawitała w Warszawie i to tutaj, wespół z Karin Kschwendt, osiągnęła pierwszy zawodowy finał. Na koniec roku doszła do półfinału w Pattaya.

W 1999 przebiła się do czołowej setki deblowej klasyfikacji WTA. Razem z Sonyą Jeyaseelan były w ćwierćfinale w Berlinie, gdzie uległy Janie Novotnej i Patricii Tarabini. Wkrótce z Katariną Srebotnik awansowały do trzeciej rundy French Open, gdzie trafiły na Annę Kurnikową i Martinę Hingis. Prawdziwą niespodziankę sprawiły, dochodząc do półfinału Wimbledonu, w którym lepsze okazały się Lindsay Davenport i Corina Morariu. Horn, razem z Kimberly Po, zaliczyła jeszcze ćwierćfinał US Open, w którym przegrały z Arantxą Sánchez Vicario i Łarysą Neiland.

Sezon 2000 rozpoczęła z opóźnieniem, ale za to mocnym akcentem. Z Laurą Montalvo doszły do półfinałów turnieju pierwszej kategorii na Florydzie. Z tą samą tenisistką Horn awansowała do jednej czwartej Roland Garros (porażka z Ruano Pascual i Suarez). Pod koniec sezonu doszła do finału w Kuala Lumpur.

Po serii bardzo dobrych występów w roku 2002 udało jej się zdobyć pierwszy profesjonalny tytuł. Stało się to w Tokio. Tydzień później triumfowała również w Szanghaju, a w ostatnim występie sezonu była w finale w Pattaya.

Razem z Nicole Arendt wygrała turniej w Auckland w styczniu 2002. Następnie znalazła się w trzeciej rundzie Australian Open. Na paryskich kortach niedaleko Lasku Bolońskiego doszła do półfinału, ustanawiając swój największy życiowy wynik. Zakwalifikowała się do Masters, ale odpadła już w pierwszym meczu. Towarzysząc Magdalenie Maleewej, wygrała zawody w Miami w roku 2003. Zwycięstwo odniosła także w Sarasocie, ale tym razem u boku wybitnej Amerykanki, Martiny Navrátilovej. Triumfowała w Warszawie (z Maleewą), Madrycie (z Jill Craybas) i Linzu (z Ai Sugiyamą). Huber nadal nie miała stałej partnerki deblowej.

Bardzo dobre występy w Australian Summer 2004 zwieńczyła kolejnym półfinałem wielkoszlemowym, tym razem w Melbourne (z Maleewą). Wygrała też zawody w Hajdarabadzie. W czerwcu, na kortach londyńskiego Wimbledonu, odniosła nowy największy sukces w karierze w postaci wielkoszlemowego wicemistrzostwa. Partnerowała Sugiyamie, a w decydującym meczu uległy Carze Black i Rennae Stubbs. Na US Open razem z Tamarine Tanasugarn weszła do ćwierćfinału.

W sezonie 2005 zaczęła częściej występować z Zimbabwejką Carą Black, z którą to osiągnęły mistrzostwa w Rzymie oraz na Wimbledonie (w finale pokonały Amélie Mauresmo i Swietłanę Kuzniecową). Jako rozstawione z numerem drugim doszły do finału French Open, ale uległy w nim Ruano Pascual i Suarez. Po Wimbledonie Huber nabawiła się kontuzji kolana, która zakończyła się operacją i zmusiła tenisistkę do półrocznej przerwy w występach.

Drogi jej i Black ponownie się rozeszły. W 2006 roku Huber wygrała w Bangalore razem z Mirzą, w Strasburgu z Navratilovą, w Kolkacie ponownie z Mirzą; wielokrotnie docierała do finałów, nie wystąpiła w Masters. Po tym sezonie Black rozstała się z dotychczasową partnerką deblową, Rennae Stubbs i wznowiła współpracę z Liezel. W styczniu zdobyły mistrzostwo Australian Open, wygrywając seryjnie kolejne turnieje (Paryż, Antwerpia, Dubaj, Wimbledon, San Diego, Moskwa i Linz). W listopadzie triumfowały w turnieju Mistrzyń, w finale pokonując Srebotnik i Sugiyamę.

W sezonie 2008 nie zdołały obronić mistrzostwa z Melbourne, pokonane w ćwierćfinale przez późniejsze zwyciężczynie, ukraińskie siostry Alonę i Katerynę Bondarenko. Niespodziewanie przegrały w pierwszej rundzie w Paryżu; wkrótce dotarły do finału w Dosze. W marcu przyznano Huber i Black nagrody WTA dla najlepszej pary deblowej sezonu. W kwietniu Liezel zadebiutowała w turnieju o Puchar Federacji w barwach Stanach Zjednoczonych. Razem z Vanią King pokonały Swietłanę Kuzniecową i Jelenę Wiesninę 7:6(3), 6:4. Triumfowały w Rzymie, eliminując w decydującej rozgrywce Llagosterę Vives i Martínez Sánchez. We French Open doszły do półfinału, ale zwyciężyły w Birmingham oraz Eastbourne. W półfinale Wimbledonu niespodziewanie przegrały z powracającą parą deblistek Stosur i Raymond.

Pod koniec lipca 2008 roku Huber w parze z Carą Black triumfowały w turnieju Bank of the West Classic w Stanford, pokonując w finale Jelenę Wiesninę i Wierę Zwonariową z Rosji 6:4, 6:3. Niespełna dwa tygodnie później ponownie w parze z Black odniosła spektakularne zwycięstwo, wygrywając w turnieju pierwszej kategorii Rogers Cup w Montrealu. Para Huber/Black pokonała w finale Mariję Kirilenko i Flavię Pennettę 6:1, 6:1.

W turnieju US Open Huber w parze z Carą Black, pokonała w finale Australijkę Samanthę Stosur i Amerykankę Lisę Raymond 6:3, 7:6(6), biorąc tym samym rewanż za porażkę w półfinale Wimbledonu. Ponadto Liezel w parze z Brytyjczykiem Jamiem Murrayem dotarła do finału rozgrywek gry mieszanej, ulegając w nim swojej partnerce deblowej Carze Black i Hindusowi Leandrowi Paesowi 6:7, 4:6. W halowej części sezonu Huber i Black wygrały turnieje w Zurychu (finał z Anną-Leną Grönefeld i Patty Schnyder) oraz Sony Ericsson Championships w Dosze po finale z Květą Peschke i Rennae Stubbs. Zagrały również w finałach w Moskwie i Linzu.

Na początku roku 2009 Black i Huber osiągnęły ćwierćfinały w Brisbane (pokonane przez Danielę Hantuchovą i Ai Sugiyamę), w Australian Open (z tymi samymi przeciwniczkami) i półfinał w Sydney (z Nathalie Dechy i Casey Dellacquą). Liezel wystąpiła w ćwierćfinale Pucharu Federacji przeciwko Argentynkom i wygrała spotkanie deblowe, partnerując Julie Ditty. Wkrótce liderki rankingu triumfowały w Paryżu i Dubaju (w tym drugim finale pokonując Agnieszkę Radwańską i Mariję Kirilenko), po czym odniosły zaskakującą porażkę w drugiej rundzie w Indian Wells z Alisą Klejbanową i Monicą Niculescu.

Liezel Huber podczas turnieju w US Open 2011

W sezonie 2012 w parze z Lisą Raymond wygrała turniej na kortach twardych w hali we francuskim Paryżu. W finale para pokonała Annę-Lenę Grönefeld i Petrę Martić wynikiem 7:6(3), 6:1[1]. Tydzień później para wygrała zawody rangi Premier 5 w Dosze. Rywalkami w finale były rodaczki Raquel Kops-Jones oraz Abigail Spears. Mecz zakończył się wynikiem 6:3, 6:1. W kolejnym tygodniu Amerykanki znów wygrały turniej deblowy rangi Premier. W Dubaju zawodniczki pokonały Sanię Mirzę i Jelenę Wiesninę wynikiem 6:2, 6:1[2]. W marcu na kortach Indian Wells para znów pokonała Mirzę i Wiesninę. Mecz zakończył się wynikiem 6:2, 6:3[3]. W czerwcu debel przegrał w finale w turnieju w Birmingham. Lepsze okazały się Tímea Babos i Hsieh Su-wei, którym Amerykanki uległy w finale 5:7, 7:6(2), 8-10. W następnym tygodniu również znalazły się w finale turnieju na nawierzchni trawiastej. W Eastbourne musiały uznać wyższość Nurii Llagostery Vives i Maríí José Martínez Sánchez po kreczu poniesionym przy stanie 4:6. Razem z Raymond zdobyły czwarte miejsce na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 w grze podwójnej. W meczu o trzecie miejsce przegrały 6:4, 4:6, 1:6 z Mariją Kirilenko i Nadieżdą Pietrową. W grze mieszanej wystąpiła razem z Bobem Bryanem, ale para odpadła w pierwszej rundzie. Kolejny triumf w grze podwójnej odniosła w New Haven. Podczas US Open Huber broniła tytułu w parze z Lisą Raymond. Amerykanki, rozstawione z numerem pierwszym, odpadły w trzeciej rundzie, ulegając Hsieh Su-wei i Anabel Medinie Garrigues 4:6, 6:2, 4:6. Podczas tej samej imprezy Huber spróbowała swoich sił także w mikście. Amerykanka i jej partner Maks Mirny dotarli do półfinału, gdzie przegrali z Květą Peschke i Marcinem Matkowskim 5:7, 2:6. Po tym turnieju Huber i jej partnerka deblowa Lisa Raymond straciły pozycję liderek deblowego rankingu WTA na rzecz Sary Errani. W kończących sezon Mistrzostwach WTA para osiągnęła półfinał, w którym przegrała z Czeszkami Hlaváčkovą i Hradecką, co spowodowało spadek Huber na ósmą pozycję w rankingu WTA deblistek.

Sezon 2013 Huber rozpoczęła od ćwierćfinałów w Brisbane i Sydney. Podczas Australian Open osiągnęła trzecią rundę debla, natomiast w mikście przegrała w drugim meczu. W Paryżu, gdzie grała razem z Andreą Hlaváčkovą, odpadła dopiero z Errani i Vinci w finale. W Dosze i Dubaju nie przeszła pierwszej rundy. W Indian Wells i Miami natomiast osiągnęła ćwierćfinały. Kolejny finał – w Charleston – ponownie osiągnęła z Hlaváčkovą. Zawody w Stuttgarcie zakończyła na ćwierćfinale. W Madrycie, Rzymie, Brukseli i na French Open nie wygrała meczu. W mikście w stolicy Francji awansowała natomiast do półfinału. Turnieje na trawie w Birmingham i Eastbourne kończyła na ćwierćfinale. Na Wimbledonie w deblu i w mikście awansowała do trzeciej rundy.

Sezon 2014 rozpoczęła od startów z Chan Hao-ching, jednak w pierwszych sześciu turniejach zdołały wygrać tylko pięć spotkań. Od turnieju w Miami powróciła do Lisy Raymond. Doszły wspólnie do półfinału w Oeiras i Norymberdze. Przegrały w trzeciej rundzie French Open, gdzie uległy późniejszym triumfatorkom Hsieh Su-wei i Peng Shuai 0:6, 2:6. Przegrały w ćwierćfinałach w Birmingham i Eastbourne. Podczas Wimbledonu przegrały już w drugiej rundzie z parą Shūko AoyamaRenata Voráčová 6:0, 6:7(5), 4:6. Był to ostatni występ Huber w rozgrywkach WTA, choć oficjalnie nie ogłosiła zakończenia kariery.

2016-2017

[edytuj | edytuj kod]

Po dwóch latach przerwy powróciła do startów. W czerwcu 2016 roku wystąpiła wspólnie z Maegan Manasse w turnieju ITF w Baton Rouge. Przegrały w drugim meczu. W styczniu 2017 roku drugi raz wystartowała w turnieju. Tym razem z Marią Sanchez wystąpiła w Sydney. W pierwszej rundzie stanęły naprzeciw groźnym Darji Gawriłowej i Darji Kasatkinie. Mimo prowadzenia 6:1 i 4:1 w drugiej partii przegrały w supertiebreaku do 7. Mimo porażki w pierwszym meczu turnieju powróciła do rankingu WTA w notowaniu z dnia 16 stycznia 2017 roku. Podczas wielkoszlemowego Australian Open osiągnęła drugą rundę. To był jednak ostatni występ Amerykanki na zawodowych korach w cyklu WTA Tour. Zakończenie kariery ogłosiła w kwietniu 2017 roku[4]. We wrześniu wystąpiła jeszcze gościnnie w turnieju gry mieszanej podczas US Open. U boku Danny’ego Thomasa przegrała w pierwszej rundzie z rozstawioną z numerem ósmym parą Lucie HradeckáMarcin Matkowski 4:6, 4:6.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest córką Jana i Sici Horn. Ma siostrę bliźniaczkę, Monitę i brata Janusa. 19 lutego 2000 roku poślubiła Tony’ego Hubera. Ślub odbył się w Durbanie. Tenisistka przeprowadziła się wkrótce do Houston w stanie Teksas w Stanach Zjednoczonych. 25 lipca 2007 roku Liezel otrzymała obywatelstwo amerykańskie i zaczęła reprezentować to państwo. 27 września 2012 wraz z mężem adoptowali chłopca, który otrzymał imiona Joshua Jacob[5].

W 2005 utworzyła fundację charytatywną Liezel’s Cause, w celu zebrania pieniędzy i podstawowych środków do życia dla ofiar huraganu Katrina. W marcu 2007 kupiła działkę o powierzchni dziesięciu akrów, gdzie właśnie zakończyła budowę jedenastu kortów o twardej nawierzchni. W marcu 2008 otworzyła tam Huber Tennis Ranch.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 Z-P
Australian Open A A A A A A A A A A A A 0 – 0
French Open A A A A A A 2R A A A A A 1 – 1
Wimbledon A A A A A A A A A A A A 0 – 0
US Open A A A A A A 1R A A A A A 0 – 1
Ranking na koniec roku 778 581 287 356 212 149 148 299 444 180 220 765 1 – 2

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Tytuły Z-P
Australian Open A A A 2R A A 1R 1R A 2R 3R A SF 2R 3R W QF QF F SF QF 3R 3R A A 2R 1 / 17 39 – 16
French Open A A A 1R A 2R 1R 3R QF 2R SF 1R 1R F 2R SF SF SF SF SF 1R 1R 3R A A A 0 / 19 39 – 19
Wimbledon A A A 1R A 1R 1R SF 2R 1R 2R 3R F W QF W SF SF SF QF SF 3R 2R A A A 2 / 19 50 – 17
US Open A A A 1R 1R A 1R QF 2R 2R 2R QF QF A 3R 2R W F F W 3R 3R A A A A 2 / 17 41 – 15
Ranking na koniec roku 338 388 112 181 130 106 57 37 43 21 18 12 11 6 17 1 1 1 3 1 8 22 51 401 5 / 72 169 – 67

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 Tytuły Z-P
Australian Open A A A A A A A A A 1R 2R A SF F 2R SF 2R 2R 1R 2R QF 2R 1R A A 1R 0 / 14 22 – 14
French Open A A A A A A 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R QF 2R QF QF W 1R 1R QF SF 2R A A A 1 / 17 25 – 16
Wimbledon A A A A A 1R 1R 1R 1R F 3R SF 3R SF 2R 2R SF SF 2R QF SF 3R 2R A A A 0 / 18 38 – 18
US Open A A A A A A A 1R A A A 1R QF A 1R SF F SF W 2R SF QF A A A 1R 1 / 12 30 – 11
2 / 61 115 – 59

Finały turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki w finale Wynik finału
Finalistka 2004 Wimbledon Trawiasta Japonia Ai Sugiyama Zimbabwe Cara Black
Australia Rennae Stubbs
6:3, 7:6(5)
Finalistka 2005 French Open Ziemna Zimbabwe Cara Black Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
4:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 2005 Wimbledon Trawiasta Zimbabwe Cara Black Rosja Swietłana Kuzniecowa
Francja Amélie Mauresmo
6:2, 6:1
Zwyciężczyni 2007 Australian Open Twarda Zimbabwe Cara Black Chan Yung-jan
Chuang Chia-jung
6:4, 6:7(4), 6:1
Zwyciężczyni 2007 Wimbledon Trawiasta Zimbabwe Cara Black Słowenia Katarina Srebotnik
Japonia Ai Sugiyama
3:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 2008 US Open Twarda Zimbabwe Cara Black Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
6:3, 7:6(8)
Finalistka 2009 US Open Twarda Zimbabwe Cara Black Stany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
6:2, 6:2
Finalistka 2010 Australian Open Twarda Zimbabwe Cara Black Stany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
6:4, 6:3
Finalistka 2010 US Open Twarda Rosja Nadieżda Pietrowa Stany Zjednoczone Vania King
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
2:6, 6:4, 7:6(4)
Zwyciężczyni 2011 US Open Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Stany Zjednoczone Vania King
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
4:6, 7:6(5), 7:6(3)

Gra mieszana

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Rok Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy w finale Wynik finału
Finalistka 2001 Wimbledon Trawiasta Stany Zjednoczone Mike Bryan Czechy Leoš Friedl
Słowacja Daniela Hantuchová
4:6, 6:3, 6:2
Finalistka 2005 Australian Open Twarda Zimbabwe Kevin Ullyett Australia Samantha Stosur
Australia Scott Draper
6:2, 2:6, 10–6
Finalistka 2008 US Open Twarda Wielka Brytania Jamie Murray Indie Leander Paes
Zimbabwe Cara Black
7:6(6), 6:4
Zwyciężczyni 2009 French Open Ziemna Stany Zjednoczone Bob Bryan Stany Zjednoczone Vania King
Brazylia Marcelo Melo
5:7, 7:6(5), 10–7
Zwyciężczyni 2010 US Open Twarda Stany Zjednoczone Bob Bryan Czechy Květa Peschke
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
6:4, 6:4

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna 92 (53–39)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 19 lipca 1998 Warszawa Ceglana Austria Karin Kschwendt Słowacja Karina Habšudová
Ukraina Olga Lugina
6:7(2), 5:7
Finalistka 2. 12 listopada 2000 Kuala Lumpur Twarda Kanada Vanessa Webb Słowacja Henrieta Nagyová
Austria Sylvia Plischke
4:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni 1. 23 września 2001 Tokio (Toyota) Twarda Zimbabwe Cara Black Belgia Kim Clijsters
Japonia Ai Sugiyama
6:1, 6:3
Zwyciężczyni 2. 7 października 2001 Tokio – Japan Open Twarda Australia Rachel McQuillan Janet Lee
Indonezja Wynne Prakusya
6:2, 6:0
Zwyciężczyni 3. 14 października 2001 Szanghaj Twarda Czechy Lenka Němečková Australia Evie Dominikovic
Tajlandia Tamarine Tanasugarn
6:0, 7:5
Finalistka 3. 11 listopada 2001 Pattaya Twarda Indonezja Wynne Prakusya Szwecja Åsa Carlsson
Uzbekistan Iroda Tulyaganova
6:4, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 4. 6 stycznia 2002 Auckland Twarda Stany Zjednoczone Nicole Arendt Czechy Květa Hrdličková
Słowacja Henrieta Nagyová
7:5, 6:4
Zwyciężczyni 5. 30 marca 2003 Miami Twarda Bułgaria Magdalena Maleewa Japonia Shinobu Asagoe
Japonia Nana Miyagi
6:4, 3:6, 7:5
Zwyciężczyni 6. 6 kwietnia 2003 Sarasota Ceglana Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Japonia Shinobu Asagoe
Japonia Nana Miyagi
7:6(8), 6:3
Zwyciężczyni 7. 4 maja 2003 Warszawa Ceglana Bułgaria Magdalena Maleewa Grecja Eleni Daniilidu
Włochy Francesca Schiavone
3:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 8. 24 maja 2003 Madryt Ceglana Stany Zjednoczone Jill Craybas Włochy Rita Grande
Indonezja Angelique Widjaja
6:4, 7:6(6)
Zwyciężczyni 9. 26 października 2003 Linz Twarda (hala) Japonia Ai Sugiyama Francja Marion Bartoli
Włochy Silvia Farina Elia
6:1, 7:6(6)
Finalistka 4. 11 stycznia 2004 Gold Coast Twarda Bułgaria Magdalena Maleewa Rosja Swietłana Kuzniecowa
Rosja Jelena Lichowcewa
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 10. 22 lutego 2004 Hajdarabad Twarda Indie Sania Mirza Li Ting
Sun Tiantian
7:6(1), 6:4
Finalistka 5. 4 lipca 2004 Wimbledon Trawiasta Japonia Ai Sugiyama Zimbabwe Cara Black
Australia Rennae Stubbs
3:6, 6:7(5)
Finalistka 6. 8 sierpnia 2004 Montreal Twarda Tajlandia Tamarine Tanasugarn Japonia Shinobu Asagoe
Japonia Ai Sugiyama
0:6, 3:6
Finalistka 7. 7 listopada 2004 Filadelfia Twarda (hala) Stany Zjednoczone Corina Morariu Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Alicia Molik
5:7, 4:6
Finalistka 8. 26 lutego 2005 Doha Twarda Zimbabwe Cara Black Australia Alicia Molik
Włochy Francesca Schiavone
3:6, 4:6
Finalistka 9. 8 maja 2005 Berlin Ceglana Zimbabwe Cara Black Rosja Jelena Lichowcewa
Rosja Wiera Zwonariowa
6:4, 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 11. 15 maja 2005 Rzym Ceglana Zimbabwe Cara Black Rosja Marija Kirilenko
Hiszpania Anabel Medina Garrigues
6:0, 4:6, 6:1
Finalistka 10. 4 czerwca 2005 French Open Ceglana Zimbabwe Cara Black Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
6:4, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 12. 2 lipca 2005 Wimbledon Trawiasta Zimbabwe Cara Black Rosja Swietłana Kuzniecowa
Francja Amélie Mauresmo
6:2, 6:1
Zwyciężczyni 13. 19 lutego 2006 Bangalore Twarda Indie Sania Mirza Rosja Anastasija Rodionowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:3, 6:3
Finalistka 11. 1 kwietnia 2006 Miami Twarda Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
4:6, 5:7
Finalistka 12. 9 kwietnia 2006 Amelia Island Ceglana Indie Sania Mirza Japonia Shinobu Asagoe
Słowenia Katarina Srebotnik
2:6, 4:6
Zwyciężczyni 14. 27 maja 2006 Strasburg Ceglana Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Niemcy Martina Müller
Rumunia Andreea Ehritt-Vanc
6:2, 7:6(1)
Finalistka 13. 18 czerwca 2006 Birmingham Trawiasta Stany Zjednoczone Jill Craybas Serbia Jelena Janković
Li Na
2:6, 4:6
Finalistka 14. 26 czerwca 2006 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Rosja Swietłana Kuzniecowa
Francja Amélie Mauresmo
2:6, 4:6
Zwyciężczyni 15. 24 września 2006 Kolkata Dywanowa (hala) Indie Sania Mirza Ukraina Julija Bejhelzimer
Ukraina Juliana Fedak
6:4, 6:0
Finalistka 15. 1 października 2006 Luksemburg Twarda (hala) Niemcy Anna-Lena Grönefeld Włochy Francesca Schiavone
Czechy Květa Peschke
6:2, 4:6, 1:6
Finalistka 16. 22 października 2006 Zurych Twarda (hala) Słowenia Katarina Srebotnik Zimbabwe Cara Black
Australia Rennae Stubbs
5:7, 5:7
Zwyciężczyni 16. 27 stycznia 2007 Australian Open Twarda Zimbabwe Cara Black Chan Yung-jan
Chuang Chia-jung
6:4, 6:7(4), 6:1
Zwyciężczyni 17. 11 lutego 2007 Paryż Dywanowa (hala) Zimbabwe Cara Black Czechy Gabriela Navrátilová
Czechy Vladimíra Uhlířová
6:2, 6:0
Zwyciężczyni 18. 18 lutego 2007 Antwerpia Dywanowa (hala) Zimbabwe Cara Black Rosja Jelena Lichowcewa
Rosja Jelena Wiesnina
7:5, 4:6, 6:1
Zwyciężczyni 19. 24 lutego 2007 Dubaj Twarda Zimbabwe Cara Black Rosja Swietłana Kuzniecowa
Australia Alicia Molik
7:6(6), 6:4
Finalistka 17. 3 kwietnia 2007 Miami Twarda Zimbabwe Cara Black Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
4:6, 6:3, 2–10
Zwyciężczyni 20. 14 lipca 2007 Wimbledon Trawiasta Zimbabwe Cara Black Słowenia Katarina Srebotnik
Japonia Ai Sugiyama
3:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 21. 5 sierpnia 2007 San Diego Twarda Zimbabwe Cara Black Białoruś Wiktoryja Azaranka
Rosja Anna Czakwetadze
7:5, 6:4
Finalistka 18. 19 sierpnia 2007 Toronto Twarda Zimbabwe Cara Black Słowenia Katarina Srebotnik
Japonia Ai Sugiyama
4:6, 6:2, 5–10
Finalistka 19. 25 sierpnia 2007 New Haven Twarda Zimbabwe Cara Black Indie Sania Mirza
Włochy Mara Santangelo
1:6, 2:6
Zwyciężczyni 22. 14 października 2007 Moskwa Dywanowa (hala) Zimbabwe Cara Black Białoruś Wiktoryja Azaranka
Białoruś Tacciana Puczak
4:6, 6:1, 10–7
Zwyciężczyni 23. 28 października 2007 Linz Twarda (hala) Zimbabwe Cara Black Słowenia Katarina Srebotnik
Japonia Ai Sugiyama
6:2, 3:6, 10–8
Zwyciężczyni 24. 11 listopada 2007 Sony Ericsson Championships Twarda (hala) Zimbabwe Cara Black Słowenia Katarina Srebotnik
Japonia Ai Sugiyama
5:7, 6:3, 10–8
Zwyciężczyni 25. 17 lutego 2008 Antwerpia Dywanowa (hala) Zimbabwe Cara Black Czechy Květa Peschke
Japonia Ai Sugiyama
6:1, 6:3
Finalistka 20. 23 lutego 2008 Doha Twarda Zimbabwe Cara Black Czechy Květa Peschke
Australia Rennae Stubbs
1:6, 7:5, 7–10
Zwyciężczyni 26. 1 marca 2008 Dubaj Twarda Zimbabwe Cara Black Yan Zi
Zheng Jie
7:5, 6:2
Finalistka 21. 6 kwietnia 2008 Miami Twarda Zimbabwe Cara Black Słowenia Katarina Srebotnik
Japonia Ai Sugiyama
5:7, 6:4, 3–10
Zwyciężczyni 27. 11 maja 2008 Berlin Ceglana Zimbabwe Cara Black Hiszpania Nuria Llagostera Vives
Hiszpania María José Martínez Sánchez
3:6, 6:2, 10–2
Zwyciężczyni 28. 15 czerwca 2008 Birmingham Trawiasta Zimbabwe Cara Black Francja Séverine Beltrame
Hiszpania Virginia Ruano Pascual
6:2, 6:1
Zwyciężczyni 29. 21 czerwca 2008 Eastbourne Trawiasta Zimbabwe Cara Black Czechy Květa Peschke
Australia Rennae Stubbs
2:6, 6:0, 10–8
Zwyciężczyni 30. 20 lipca 2008 Stanford Twarda Zimbabwe Cara Black Rosja Jelena Wiesnina
Rosja Wiera Zwonariowa
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 31. 3 sierpnia 2008 Montreal Twarda Zimbabwe Cara Black Rosja Marija Kirilenko
Włochy Flavia Pennetta
6:1, 6:1
Zwyciężczyni 32. 7 września 2008 US Open Twarda Zimbabwe Cara Black Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
6:3, 7:6(6)
Finalistka 22. 12 października 2008 Moskwa Twarda (hala) Zimbabwe Cara Black Rosja Nadieżda Pietrowa
Słowenia Katarina Srebotnik
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 33. 19 października 2008 Zurych Twarda (hala) Zimbabwe Cara Black Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Szwajcaria Patty Schnyder
6:1, 7:6(3)
Finalistka 23. 26 października 2008 Linz Twarda (hala) Zimbabwe Cara Black Słowenia Katarina Srebotnik
Japonia Ai Sugiyama
4:6, 5:7
Zwyciężczyni 34. 9 listopada 2008 Sony Ericsson Championships Twarda Zimbabwe Cara Black Czechy Květa Peschke
Australia Rennae Stubbs
6:1, 7:5
Zwyciężczyni 35. 15 lutego 2009 Paryż Twarda (hala) Zimbabwe Cara Black Czechy Květa Peschke
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
6:4, 3:6, 10–4
Zwyciężczyni 36. 22 lutego 2009 Dubaj Twarda Zimbabwe Cara Black Rosja Marija Kirilenko
Polska Agnieszka Radwańska
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 37. 17 maja 2009 Madryt Ceglana Zimbabwe Cara Black Czechy Květa Peschke
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
4:6, 6:3, 10–6
Zwyciężczyni 38. 14 czerwca 2009 Birmingham Trawiasta Zimbabwe Cara Black Stany Zjednoczone Raquel Kops-Jones
Stany Zjednoczone Abigail Spears
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 39. 16 sierpnia 2009 Cincinnati Twarda Zimbabwe Cara Black Hiszpania Nuria Llagostera Vives
Hiszpania María José Martínez Sánchez
6:3, 0:6, 10–2
Finalistka 24. 12 września 2009 US Open Twarda Zimbabwe Cara Black Stany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
2:6, 2:6
Finalistka 25. 1 listopada 2009 Sony Ericsson Championships Twarda Zimbabwe Cara Black Hiszpania Nuria Llagostera Vives
Hiszpania María José Martínez Sánchez
6:7(0), 7:5, 7–10
Zwyciężczyni 40. 9 stycznia 2010 Auckland Twarda Zimbabwe Cara Black Południowa Afryka Natalie Grandin
Stany Zjednoczone Laura Granville
7:6(4), 6:2
Zwyciężczyni 41. 16 stycznia 2010 Sydney Twarda Zimbabwe Cara Black Włochy Tathiana Garbin
Rosja Nadieżda Pietrowa
6:1, 3:6, 10–3
Finalistka 26. 30 stycznia 2010 Australian Open Twarda Zimbabwe Cara Black Stany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
4:6, 3:6
Finalistka 27. 14 lutego 2010 Paryż Twarda (hala) Zimbabwe Cara Black Czechy Iveta Benešová
Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová
walkower
Zwyciężczyni 42. 18 kwietnia 2010 Charleston Ceglana Rosja Nadieżda Pietrowa Stany Zjednoczone Vania King
Holandia Michaëlla Krajicek
6:3, 6:4
Finalistka 28. 13 czerwca 2010 Birmingham Trawiasta Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands Zimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
3:6, 2:3 krecz
Zwyciężczyni 43. 1 sierpnia 2010 Stanford Twarda Stany Zjednoczone Lindsay Davenport Chan Yung-jan
Zheng Jie
7:5, 6:7(8), 10–8
Finalistka 29. 13 września 2010 US Open Twarda Rosja Nadieżda Pietrowa Stany Zjednoczone Vania King
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
6:2, 4:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni 44. 20 lutego 2011 Dubaj Twarda Hiszpania María José Martínez Sánchez Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
7:6(5), 6:3
Finalistka 30. 27 lutego 2011 Doha Twarda Rosja Nadieżda Pietrowa Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
5:7, 7:6(2), 8–10
Finalistka 31. 3 kwietnia 2011 Miami Twarda Rosja Nadieżda Pietrowa Słowacja Daniela Hantuchová
Polska Agnieszka Radwańska
6:7(5), 6:2, 8–10
Finalistka 32. 19 czerwca 2011 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Lisa Raymond Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
3:6, 0:6
Finalistka 33. 31 lipca 2011 Stanford Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Białoruś Wiktoryja Azaranka
Stany Zjednoczone Marija Kirilenko
1:6, 3:6
Zwyciężczyni 45. 15 sierpnia 2011 Toronto Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Białoruś Wiktoryja Azaranka
Stany Zjednoczone Marija Kirilenko
walkower
Zwyciężczyni 46. 11 września 2011 US Open Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Stany Zjednoczone Vania King
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
4:6, 7:6(5), 7:6(3)
Zwyciężczyni 47. 1 października 2011 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Argentyna Gisela Dulko
Włochy Flavia Pennetta
7:6(4), 0:6, 10–6
Zwyciężczyni 48. 30 października 2011 WTA Championships Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
6:4, 6:4
Finalistka 34. 14 stycznia 2012 Sydney Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
1:6, 6:4, 11–13
Zwyciężczyni 49. 12 lutego 2012 Paryż Twarda (hala) Stany Zjednoczone Lisa Raymond Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Chorwacja Petra Martić
7:6(3), 6:1
Zwyciężczyni 50. 19 lutego 2012 Doha Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Stany Zjednoczone Raquel Kops-Jones
Stany Zjednoczone Abigail Spears
6:3, 6:1
Zwyciężczyni 51. 25 lutego 2012 Dubaj Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Indie Sania Mirza
Rosja Jelena Wiesnina
6:2, 6:1
Zwyciężczyni 52. 17 marca 2012 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Indie Sania Mirza
Rosja Jelena Wiesnina
6:2, 6:3
Finalistka 35. 17 czerwca 2012 Birmingham Trawiasta Stany Zjednoczone Lisa Raymond Węgry Tímea Babos
Hsieh Su-wei
5:7, 7:6(2), 8–10
Finalistka 36. 23 czerwca 2012 Eastbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Lisa Raymond Hiszpania Nuria Llagostera Vives
Hiszpania María José Martínez Sánchez
4:6, krecz
Zwyciężczyni 53. 25 sierpnia 2012 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Lisa Raymond Czechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
4:6, 6:0, 10–4
Finalistka 37. 3 lutego 2013 Paryż Twarda (hala) Czechy Andrea Hlaváčková Włochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
1:6, 1:6
Finalistka 38. 7 kwietnia 2013 Charleston Ceglana Czechy Andrea Hlaváčková Francja Kristina Mladenovic
Czechy Lucie Šafářová
3:6, 6:7(6)
Finalistka 39. 28 września 2013 Tokio Twarda Chan Hao-ching Zimbabwe Cara Black
Indie Sania Mirza
6:4, 0:6, 9–11

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2001 Ćwierćfinał Stany Zjednoczone Nicole Arendt Zimbabwe Cara Black
Rosja Jelena Lichowcewa
3:6, 6:7(5)
2007 Zwycięstwo Zimbabwe Cara Black Słowenia Katarina Srebotnik
Japonia Ai Sugiyama
5:7, 6:3, 10–8
2008 Zwycięstwo Zimbabwe Cara Black Czechy Květa Peschke
Australia Rennae Stubbs
6:1, 7:5
2009 Finał Zimbabwe Cara Black Hiszpania Nuria Llagostera Vives
Hiszpania María José Martínez Sánchez
6:7(0), 7:5, 7-10
2011 Zwycięstwo Stany Zjednoczone Lisa Raymond Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
6:4, 6:4
2012 Półfinał Stany Zjednoczone Lisa Raymond Czechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
6:7(6), 1:6

Finały turniejów rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 4 (0-4)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 24/07/1994 Stany Zjednoczone Salisbury 25 000 Twarda Stany Zjednoczone Camille Benjamin 6:3, 2:6, 1:6
Finalistka 03/06/1996 Macedonia Północna Skopje 10 000 Ceglana Holandia Linda Sentis 4:6, 0:6
Finalistka 03/08/1997 Stany Zjednoczone Lexington 25 000 Twarda Stany Zjednoczone Karin Miller 7:6(2), 1:6, 2:6
Finalistka 29/04/2002 Stany Zjednoczone Dothan 75 000 Ceglana Wenezuela Milagros Sequera 6:7(7), 6:4, 1:6

Gra podwójna 19 (10-9)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 29/03/1992 Zimbabwe Harare 10 000 Twarda Wielka Brytania Jennie McMahon Zimbabwe Julia Muir
Zimbabwe Sally McDonald
6:2, 4:6, 5:7
Finalistka 12/04/1992 Botswana Gaborone 10 000 Twarda Południowa Afryka Estelle Gevers Namibia Elizma Nortje
Południowa Afryka Louise Venter
0:6, 7:6(2), 4:6
Finalistka 23/08/1992 Meksyk Cuernavaca 10 000 Twarda Południowa Afryka Estelle Gevers Brazylia Claudia Chabalgoity
Meksyk Isabela Petrov
5:7, 7:5, 2:6
Finalistka 16/05/1993 Wielka Brytania Basingston 10 000 Twarda Niemcy Sabine Haas Wielka Brytania Valda Lake
Australia Robyn Mawdsley
6:3, 4:6, 1:6
Zwyciężczyni 10/10/1993 Południowa Afryka Pretoria 10 000 Twarda Południowa Afryka Rene Mentz Południowa Afryka Surina De Beer
Południowa Afryka Karen Van Der Merwe
7:6(4), 7:5
Zwyciężczyni 08/05/1994 Meksyk San Luis Potosí 50 000 Twarda Południowa Afryka Mariaan de Swardt Stany Zjednoczone Michelle Jackson Nobrega
Polska Katarzyna Teodorowicz
4:6, 6:3, 6:4
Finalistka 24/07/1994 Stany Zjednoczone Salisbury 25 000 Twarda Japonia Hiroko Mochizuki Południowa Afryka Mareze Joubert
Grecja Christina Papadaki
6:3, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni 19/05/1996 Grecja Ateny 50 000 Ceglana Grecja Christina Papadaki Stany Zjednoczone Angela Lettiere
Stany Zjednoczone Corina Morariu
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 04/08/1996 Stany Zjednoczone Roanoke 25 000 Twarda Gruzja Nino Louarsabishvili Stany Zjednoczone Rebecca Jensen
Stany Zjednoczone Shannan McCarthy
6:4, 6:4
Finalistka 18/08/1996 Stany Zjednoczone Bronx 25 000 Twarda Grecja Christina Papadaki Finlandia Nanne Dahlman
Wielka Brytania Clare Wood
2:6, 3:6
Zwyciężczyni 23/03/1997 Stany Zjednoczone Woodlands 25 000 Twarda Belgia Nancy Feber Niemcy Sabine Haas
Szwecja Kristina Triska
6:1, 6:2
Finalistka 12/10/1997 Stany Zjednoczone Sedona 50 000 Twarda Argentyna Paola Suárez Rumunia Cătălina Cristea
Stany Zjednoczone Corina Morariu
5:7, 2:6
Zwyciężczyni 29/03/1998 Stany Zjednoczone Woodlands 25 000 Twarda Belgia Els Callens Francja Nathalie Dechy
Francja Lea Ghirardi
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 10/05/1998 Wielka Brytania Cardiff 50 000 Ceglana Słowenia Katarina Srebotnik Belgia Nancy Feber
Czechy Petra Langrová
6:4, 6:3
Finalistka 02/08/1998 Stany Zjednoczone Salt Lake City 75 000 Twarda Austria Karin Kschwendt Południowa Afryka Mariaan de Swardt
Wielka Brytania Samantha Smith
2:6, 2:6
Zwyciężczyni 27/09/1998 Stany Zjednoczone Seattle 50 000 Twarda Belgia Els Callens Stany Zjednoczone Lilia Osterloh
Stany Zjednoczone Mashona Washington
6:2, 3:6, 6:3
Finalistka 01/11/1998 Stany Zjednoczone Austin 50 000 Twarda Południowa Afryka Nannie De Villiers Kanada Maureen Drake
Stany Zjednoczone Lindsay Lee-Waters
1:6, 1:6
Zwyciężczyni 21/02/1999 Stany Zjednoczone Midland 75 000 Twarda Wielka Brytania Samantha Smith Niemcy Kirstin Freye
Kanada Sonya Jeyaseelan
7:6(6), 0:6, 7:5
Zwyciężczyni 15/10/2000 Stany Zjednoczone Miramar 25 000 Ceglana Australia Lisa McShea Paragwaj Rossana de los Ríos
Stany Zjednoczone Samantha Reeves
5:3, 4:1, 4:1

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Sydney, 2000, reprezentując państwo  Południowa Afryka
I runda Południowa Afryka Amanda Coetzer  Węgry: Petra Mandula / Katalin Marosi 4:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Stany Zjednoczone Lindsay Davenport [5]  Polska: Klaudia Jans / Alicja Rosolska 6:2, 6:1
II runda  Białoruś: Wiktoryja Azaranka / Tacciana Puczak 6:4, 4:6, 6:3
Ćwierćfinał  Hiszpania: Anabel Medina Garrigues / Virginia Ruano Pascual [4] 7:5, 6:7(6), 6:8
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Stany Zjednoczone Lisa Raymond [1] wolny los
II runda  Polska: Agnieszka Radwańska / Urszula Radwańska 6:4, 7:6(3)
Ćwierćfinał  Rosja: Jekatierina Makarowa / Jelena Wiesnina [6] 6:3, 6:3
Półfinał  Czechy: Andrea Hlaváčková / Lucie Hradecká [4] 1:6, 6:7(2)
O trzecie miejsce  Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3] 6:4, 4:6, 1:6

Gra mieszana

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda Stany Zjednoczone Bob Bryan [2]  Niemcy Sabine Lisicki / Christopher Kas 6:7(5), 7:6(3), 5–10

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kerber Conquers Paris, Wins First WTA Title. wtatennis.com, 2012-02-12. [dostęp 2012-02-17]. (ang.).
  2. Huber & Raymond’s Winning Streak Alive. wtatennis.com, 2012-02-25. [dostęp 2012-02-25]. (ang.).
  3. Huber & Raymond Conquer Indian Wells. wtatennis.com, 2012-03-17. [dostęp 2012-03-18]. (ang.).
  4. Seven-Time Grand Slam Doubles Champion Liezel Huber Joins NYJTL Cary Leeds Center. NY Tennis Magazine, 2017-04-27. [dostęp 2018-01-11]. (ang.).
  5. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2012-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-02)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]