Przejdź do zawartości

Nadieżda Pietrowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nadieżda Pietrowa
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1982
Moskwa

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

6 września 1999

Zakończenie kariery

11 stycznia 2017

Trener

Biljana Veselinovic

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

13 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

3 (15 maja 2006)

Australian Open

QF (2006, 2010)

Roland Garros

SF (2003, 2005)

Wimbledon

QF (2005, 2008)

US Open

QF (2004, 2005)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

24 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

3 (21 marca 2005)

Australian Open

SF (2011)

Roland Garros

F (2012)

Wimbledon

QF (2004, 2005, 2007, 2013)

US Open

F (2010)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
brąz Londyn 2012 tenis ziemny
(gra podwójna)
Strona internetowa

Nadieżda Wiktorowna Pietrowa, ros. Надежда Викторовна Петрова (ur. 8 czerwca 1982 w Moskwie) – rosyjska tenisistka, brązowa medalistka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 w grze podwójnej, zwyciężczyni Mistrzostw WTA w 2012 roku w grze podwójnej, klasyfikowana w czołowej dziesiątce rankingu światowego zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej, finalistka US Open 2010 oraz French Open 2012 w grze podwójnej.

Pochodzenie

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny sportowej. Ojciec Wiktor Pietrow startował jako młociarz, matka Nadieżda Iljina zdobyła brąz olimpiady w Montrealu (1976) w sztafecie 4x400 m; po zakończeniu karier oboje rodzice pracowali jako trenerzy lekkoatletyki. Część swojej młodości spędziła w Egipcie, gdzie jej rodzice pracowali jako trenerzy. Początek kariery Pietrowej związany był z Polską, zawodniczka przez kilka lat mieszkała i trenowała w Krakowie. W 1998 wygrała rywalizację juniorek w grze pojedynczej na French Open. Jako tenisistka zawodowa występuje od września 1999 roku.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Jej tenis, podobnie jak większości grających równocześnie Rosjanek, opiera się na silnych uderzeniach z głębi kortu (backhand oburęczny). Spośród swoich rywalek wyróżnia się dobrymi warunkami fizycznymi (prawie 180 cm).

Reprezentowała Rosję w Pucharze Federacji w 2001 oraz na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004).

Pierwszy raz do czołowej setki rankingu awansowała w 1999, dwa lata później była w pierwszej pięćdziesiątce. Po słabszym sezonie 2002 powróciła do szerokiej czołówki światowej i wkrótce znacznie poprawiła swoje miejsce, kończąc kolejne dwa lata (2003, 2004) na miejscach nr 12, blisko pozycji uprawniającej do startu w Masters. Dwukrotnie osiągnęła półfinały turniejów wielkoszlemowychFrench Open 2003 i 2005, ponadto była ćwierćfinalistką US Open 2004, Wimbledonu 2005 i US Open 2005. Jej najwyższa dotychczasowa pozycja w rankingu WTA to 3 w singlu (15 maja 2006)) i również 3 w deblu (21 marca 2005).

W październiku 2005 wygrała pierwszy w swej karierze turniej WTA Tour – Generali Ladies w austriackim Linzu. Drugi tytuł zdobyła w marcu 2006 w Dosze, pokonując w finale Francuzkę Amélie Mauresmo. Miesiąc później wygrała turnieje Bausch & Lomb Championships w Amelia Island, pokonując w finale Włoszkę Francescę Schiavone (pierwsze zwycięstwo nad Schiavone w ich piątym pojedynku) oraz w Charleston (w finale ze Szwajcarką Patty Schnyder).

Jeszcze lepsze wyniki osiąga jako deblistka, wygrawszy 24 turnieje (w tym dwukrotnie Mistrzostwa WTA); w marcu 2005 była klasyfikowana jako nr 3. rankingu deblistek.

Sezon 2006 rozpoczęła od półfinału w turnieju niższej kategorii w Auckland, tydzień później oddała walkowerem mecz ćwierćfinałowy w Sydney przeciwko Justine Henin-Hardenne. Nadia uległa rodaczce Szarapowej w ćwierćfinale Australian Open. Zwycięstwo turniejowe, po serii ćwierćfinałów i półfinałów, osiągnęła w Doha, pokonując w finale Amélie Mauresmo. Francuzka zrewanżowała się w ćwierćfinale w Miami. Nadia rozpoczęła serię fantastycznych zwycięstw: wygrała turniej w Amelia Island, następnie w Charleston oraz Berlinie, pokonując w finale Belgijkę Henin-Hardenne. Przełomowym momentem sezonu był turniej French Open, gdzie Rosjanka, zaliczana do ścisłych faworytek, odpadła w pierwszej rundzie z Akiko Morigami. Od tej pory aż do US Open nie wygrała żadnego ze spotkań. Na nowojorskich kortach przegrała z Tatianą Golovin w trzeciej rundzie. Zrewanżowała się jednak Francuzce, wygrywając z nią w finale w Stuttgarcie – to był z kolei punkt zwrotny, Pietrowa zdawała się wracać do optymalnej formy. Potwierdzają to jej kolejne wyniki – finały w Moskwie, Linzu oraz wygrana nad liderką rankingu Mauresmo w meczach grupowych WTA Tour Championships w Madrycie (Pietrowa przegrała jednak z Henin-Hardenne i Hingis i nie zdołała awansować do fazy pucharowej turnieju).

W 2007 roku zdobyła wraz z Dmitrijem Tursunowem Puchar Hopmana.

W paryskim turnieju Open Gaz de France odniosła pierwsze turniejowe zwycięstwo w tym roku. W drodze do finału pokonała między innymi Amélie Mauresmo 5:7, 6:4, 7:6, mimo że w ostatnim secie przegrywała 1:4. W finale zwyciężyła Czeszkę Lucie Šafářovą 4:6, 6:1, 6:4 i odniosła siódme zwycięstwo w turnieju WTA. Osiągnęła też półfinał deblowy ze Swietłaną Kuzniecową. W Antwerpii dotarła do ćwierćfinału. Wystąpiła w Amelia Island jako obrończyni tytułu, tam była najwyżej rozstawiona. W grze podwójnej z Lisą Raymond odpadła w ćwierćfinale. W maju w Warszawie odpadła w drugiej rundzie, przegrywając z Włoszką Marą Santangelo. W Los Angeles dotarła do finału, gdzie pokonała ją Ana Ivanović.

Rok 2008 rozpoczęła od osiągnięcia 1/8 finału Australian Open, gdzie przegrała z Polką Agnieszką Radwańską 6:1, 5:7, 0:6 (mimo prowadzenia 6:1, 3:0). W kolejnych występach – w Paryżu, Doha, Dubaju i Miami – przegrywała pierwsze mecze.

Podczas imprezy w Stambule przełamała złą passę wygrywając ze Amerykanką Lilią Osterloh i Martą Domachowską, lecz w ćwierćfinale została pokonana przez reprezentantkę Uzbekistanu Akgul Amanmuradovą.

Nadia Petrova

W 2012 roku wygrała w grze podwójnej turniej Premier Mandatory w Miami. W parze z Mariją Kirilenko pokonały włoski duet Sara Errani–Roberta Vinci 7:6(0), 4:6, 10-4[1]. W czerwcu zwyciężyła w turnieju International w 's-Hertogenbosch. Razem z Mariją Kirilenko zdobyły brązowy medal igrzysk olimpijskich w konkurencji deblistek. W półfinale przegrały z siostrami Williams 5:7, 4:6, a w meczu o trzecie miejsce pokonały Liezel Huber i Lisę Raymond 4:6, 6:4, 6:1. W sierpniu osiągnęła finał imprezy w Montrealu, w którym uczestniczyła razem z Katariną Srebotnik. We wrześniu zwyciężyła w zawodach singlowych podczas turnieju rangi Premier 5 w Tokio. W finale pokonała Agnieszkę Radwańską 6:0, 1:6, 6:3. Razem z Kirilenko osiągnęła w październiku finał rozgrywek deblowych w Moskwie. W kończących sezon Mistrzostwach WTA zdobyła razem z Kirilenko tytuł deblowy, pokonując w finale Andreę Hlaváčkovą i Lucie Hradecką 6:1, 6:4. Tydzień później zwyciężyła też w zawodach singlowych podczas WTA Tournament of Champions, kiedy to bez przegrania meczu pokonała w finale Caroline Wozniacki wynikiem 6:2, 6:1.

Nadia Petrova

W styczniu 2013 roku razem ze Srebotnik osiągnęła triumf w turnieju w Sydney, pokonując w finale Errani i Vinci wynikiem 6:3, 6:4. W lutym oba deble ponownie spotkały się w finale turnieju, tym razem w Dosze, jednak Pietrowa z partnerką przegrały z Włoszkami wynikiem 6:2, 3:6, 6-10. W kolejnym tygodniu razem ze Srebotnik awansowały do finału zawodów gry podwójnej w Dubaju, lecz w meczu mistrzowskim uległy parze Bethanie Mattek-SandsSania Mirza wynikiem 4:6, 6:2, 7-10. W Indian Wells osiągnęła razem ze Srebotnik finał, w którym uległy Jekatierinie Makarowej i Jelenie Wiesninie 0:6, 7:5, 6–10. W Miami debel ponownie osiągnął finał, w którym pokonał Lisę Raymond i Laurę Robson 6:1, 7:6(2). Przez kontuzje w drugiej części sezonu i rezygnacja z turniejów w Azji, wypadła z pierwszej setki rankingu singlowego. Sezon zakończyła na 102. miejscu (najgorszym od dziesięciu sezonów).

Sezon 2014 rozpoczęła od porażki w eliminacjach do turnieju w Paryżu. Następnie, jako kwalifikantka, odpadła w pierwszej rundzie turnieju w Dosze, przegrywając 6:7(5), 5:7 z Peng Shuai. W Dubaju grająca z dziką kartą Pietrowa uległa 3:6, 2:6 Carli Suárez Navarro już w pierwszym meczu. Na początku marca wzięła udział w turniejach w Indian Wells i Miami. W pierwszym z nich oddała mecz z Silvią Soler Espinosą po kreczu przy stanie 1:1. W drugim najpierw wygrała z Urszulą Radwańską, a potem uległa Sabine Lisicki 6:3, 4:6, 4:6. W grze deblowej, wraz z Anastasiją Pawluczenkową osiągnęła półfinał turnieju w Dosze.

Ulubioną nawierzchnią Nadieżdy są korty twarde, ponieważ jest tenisistką grającą agresywnie. Lubi szybko kończyć piłki, nie przepada za dłuższymi wymianami.

W oświadczeniu wydanym na początku stycznia 2017 r. Petrova poinformowała o zakończeniu kariery zawodniczej. Powodem tego posunięcia jest trwająca od 2013 r. kontuzja biodra tenisistki. Petrova nie zamierza jednak całkowicie odstawić rakiety. Nadal będzie związana z tenisem poprzez pracę charytatywną.[2]

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 Z-P
Australian Open A A 1R 3R 2R A 3R 1R 4R QF 3R 4R 4R QF 3R 2R 1R A 27 – 14
French Open A A A 1R 4R A SF 3R SF 1R 1R 3R 2R QF 1R 3R 1R A 24 – 13
Wimbledon A A 2R 2R 4R A 3R 4R QF A 4R QF 4R 3R 4R 3R 1R A 31 – 13
US Open A A A 2R 2R 1R 4R QF QF 3R 3R 3R 4R 1R 3R 4R 1R A 27 – 14
Ranking na koniec roku 589 142 95 62 39 111 12 12 9 6 14 11 20 15 29 12 102 374 109 – 54

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 Tytuły Z-P
Australian Open A A A A 1R A QF 3R A A A 2R 1R 1R SF 3R 3R A 0 / 9 14 – 19
French Open A A A 2R 2R A 3R QF SF A A 1R QF 3R QF F SF A 0 / 11 28 – 11
Wimbledon A A 2R A 3R A 2R QF QF A QF A 3R 3R QF 2R QF A 0 / 11 24 – 11
US Open A A A 2R 2R SF 3R 2R 3R QF A 2R QF F SF QF QF A 0 / 13 32 – 13
Ranking na koniec roku 848 151 151 140 41 21 13 7 33 23 57 20 16 8 13 5 8 174 0 / 44 98 – 44

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 Tytuły Z-P
Australian Open A A A A A A A A A A A A 1R A A 1R QF A 0 / 3 3 – 3
French Open A A A A A A QF A A A A 1R SF A SF 1R QF A 0 / 6 14 – 6
Wimbledon A A A A A A A A A A A 2R 3R A 3R A A A 0 / 3 5 – 3
US Open A A A A A A A A A A A SF 1R A 1R A A A 0 / 3 4 – 3
0 / 15 26 – 15

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Tournament of Champions
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 24 (13-11)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 26 października 2003 Linz Twarda (hala) Japonia Ai Sugiyama 5:7, 4:6
Finalistka 2. 10 stycznia 2004 Gold Coast Twarda Japonia Ai Sugiyama 6:1, 1:6, 4:6
Finalistka 3. 8 maja 2005 Berlin Ceglana Belgia Justine Henin-Hardenne 3:6, 6:4, 3:6
Finalistka 4. 16 października 2005 Bangkok Twarda Czechy Nicole Vaidišová 1:6, 7:6(5), 5:7
Zwyciężczyni 1. 30 października 2005 Linz Twarda (hala) Szwajcaria Patty Schnyder 4:6, 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 2. 4 marca 2006 Doha Twarda Francja Amélie Mauresmo 6:3, 7:5
Zwyciężczyni 3. 9 kwietnia 2006 Ponte Beach Ceglana Włochy Francesca Schiavone 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 4. 16 kwietnia 2006 Charleston Ceglana Szwajcaria Patty Schnyder 6:3, 4:6, 6:1
Zwyciężczyni 5. 14 maja 2006 Berlin Ceglana Belgia Justine Henin-Hardenne 4:6, 6:4, 7:5
Zwyciężczyni 6. 8 października 2006 Stuttgart Twarda (hala) Francja Tatiana Golovin 6:3, 7:6(4)
Finalistka 5. 15 października 2006 Moskwa Dywanowa (hala) Rosja Anna Czakwetadze 4:6, 4:6
Finalistka 6. 29 października 2006 Linz Twarda (hala) Rosja Marija Szarapowa 5:7, 2:6
Zwyciężczyni 7. 5 lutego 2007 Paryż Dywanowa (hala) Czechy Lucie Šafářová 4:6, 6:1, 6:4
Finalistka 7. 8 kwietnia 2007 Amelia Island Ceglana Francja Tatiana Golovin 2:6, 1:6
Finalistka 8. 12 sierpnia 2007 Carson Twarda Serbia Ana Ivanović 5:7, 4:6
Finalistka 9. 21 czerwca 2008 Eastbourne Trawiasta Polska Agnieszka Radwańska 4:6, 7:6(11), 4:6
Zwyciężczyni 8. 17 sierpnia 2008 Cincinnati Twarda Francja Nathalie Dechy 6:2, 6:1
Finalistka 10. 5 października 2008 Stuttgart Twarda (hala) Serbia Jelena Janković 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 9. 2 listopada 2008 Québec Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Bethanie Mattek 4:6, 6:4, 6:1
Finalistka 11. 28 sierpnia 2010 New Haven Twarda Dania Caroline Wozniacki 3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni 10. 31 lipca 2011 Waszyngton Twarda Izrael Szachar Pe’er 7:5, 6:2
Zwyciężczyni 11. 23 czerwca 2012 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Polska Urszula Radwańska 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 12. 29 września 2012 Tokio Twarda Polska Agnieszka Radwańska 6:0, 1:6, 6:3
Zwyciężczyni 13. 4 listopada 2012 Sofia Twarda (hala) Dania Caroline Wozniacki 6:2, 6:1

Gra podwójna 48 (24–24)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 6 maja 2001 Bol Ceglana Słowenia Tina Pisnik Hiszpania María José Martínez Sánchez
Hiszpania Anabel Medina Garrigues
5:7, 4:6
Zwyciężczyni 1. 23 czerwca 2001 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Rumunia Ruxandra Dragomir Belgia Kim Clijsters
Holandia Miriam Oremans
7:6(5), 6:7(5), 6:4
Finalistka 2. 25 sierpnia 2001 New Haven Twarda Jelena Dokić Zimbabwe Cara Black
Rosja Jelena Lichowcewa
0:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni 2. 28 października 2001 Linz Twarda (hala) Jelena Dokić Belgia Els Callens
Stany Zjednoczone Chanda Rubin
6:1, 6:4
Finalistka 3. 6 października 2002 Moskwa Dywanowa (hala) Jelena Dokić Rosja Jelena Diemientjewa
Słowacja Janette Husárová
6:2, 3:6, 6:7(7)
Finalistka 4. 19 października 2002 Zurych Dywanowa (hala) Jelena Dokić Rosja Jelena Bowina
Belgia Justine Henin-Hardenne
2:6, 6:7(2)
Zwyciężczyni 3. 27 października 2002 Linz Dywanowa (hala) Jelena Dokić Japonia Rika Fujiwara
Japonia Ai Sugiyama
6:3, 6:2
Finalistka 5. 18 maja 2003 Rzym Ceglana Jelena Dokić Rosja Swietłana Kuzniecowa
Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
4:6, 7:5, 2:6
Finalistka 6. 21 czerwca 2003 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Francja Mary Pierce Rosja Jelena Diemientjewa
Rosja Lina Krasnorucka
6:2, 3:6, 4:6
Finalistka 7. 28 września 2003 Lipsk Dywanowa (hala) Rosja Jelena Lichowcewa Rosja Swietłana Kuzniecowa
Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
6:3, 1:6, 3:6
Zwyciężczyni 4. 5 października 2003 Moskwa Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Rosja Anastasija Myskina
Rosja Wiera Zwonariowa
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 5. 4 kwietnia 2004 Miami Twarda Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Rosja Swietłana Kuzniecowa
Rosja Jelena Lichowcewa
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 6. 11 kwietnia 2004 Amelia Island Ceglana Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Szwajcaria Myriam Casanova
Australia Alicia Molik
3:6, 6:2, 7:5
Zwyciężczyni 7. 9 maja 2004 Berlin Ceglana Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Słowacja Janette Husárová
Hiszpania Conchita Martínez
6:2, 2:6, 6:1
Zwyciężczyni 8. 16 maja 2004 Rzym Ceglana Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
2:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 9. 25 lipca 2004 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Hiszpania Conchita Martínez
Hiszpania Virginia Ruano Pascual
6:7(2), 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 10. 29 sierpnia 2004 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Stany Zjednoczone Martina Navrátilová
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
6:1, 1:6, 7:6(4)
Zwyciężczyni 11. 15 listopada 2004 Los Angeles Twarda (hala) Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Zimbabwe Cara Black
Australia Rennae Stubbs
7:5, 6:2
Finalistka 8. 20 marca 2005 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
6:7(3), 1:6
Finalistka 9. 25 lutego 2006 Dubaj Twarda Rosja Swietłana Kuzniecowa Czechy Květa Peschke
Włochy Francesca Schiavone
6:3, 6:7(1), 3:6
Zwyciężczyni 12. 20 sierpnia 2006 Montreal Twarda Stany Zjednoczone Martina Navrátilová Zimbabwe Cara Black
Niemcy Anna-Lena Grönefeld
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 13. 17 sierpnia 2008 Cincinnati Twarda Rosja Marija Kirilenko Hsieh Su-wei
Rosja Jarosława Szwiedowa
6:3, 4:6, 10-8
Finalistka 10. 14 września 2008 Bali Twarda Polska Marta Domachowska Hsieh Su-wei
Peng Shuai
7:6(4), 6:7(3), 7-10
Zwyciężczyni 14. 22 września 2008 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Vania King Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 15. 12 października 2008 Moskwa Twarda (hala) Słowenia Katarina Srebotnik Zimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Liezel Huber
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 16. 19 kwietnia 2009 Charleston Ceglana Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands Łotwa Līga Dekmeijere
Szwajcaria Patty Schnyder
6:7(5), 6:2, 11–9
Zwyciężczyni 17. 3 maja 2009 Stuttgart Ceglana (hala) Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands Argentyna Gisela Dulko
Włochy Flavia Pennetta
5:7, 6:3, 10–7
Zwyciężczyni 18. 24 października 2009 Moskwa Twarda (hala) Rosja Marija Kirilenko Rosja Marija Kondratjewa
Czechy Klára Zakopalová
6:2, 6:2
Finalistka 11. 16 stycznia 2010 Sydney Twarda Włochy Tathiana Garbin Zimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Liezel Huber
1:6, 6:3, 3–10
Finalistka 12. 20 marca 2010 Indian Wells Twarda Australia Samantha Stosur Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
4:6, 6:2, 5–10
Finalistka 13. 4 kwietnia 2010 Miami Twarda Australia Samantha Stosur Argentyna Gisela Dulko
Włochy Flavia Pennetta
3:6, 6:4, 7–10
Zwyciężczyni 19. 18 kwietnia 2010 Charleston Ceglana Stany Zjednoczone Liezel Huber Stany Zjednoczone Vania King
Holandia Michaëlla Krajicek
6:3, 6:4
Finalistka 14. 13 września 2010 US Open Twarda Stany Zjednoczone Liezel Huber Stany Zjednoczone Vania King
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
6:2, 4:6, 6:7(4)
Finalistka 15. 27 lutego 2011 Doha Twarda Stany Zjednoczone Liezel Huber Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
5:7, 7:6(2), 8–10
Finalistka 16. 3 kwietnia 2011 Miami Twarda Stany Zjednoczone Liezel Huber Słowacja Daniela Hantuchová
Polska Agnieszka Radwańska
6:7(5), 6:2, 8–10
Zwyciężczyni 20. 31 marca 2012 Miami Twarda Rosja Marija Kirilenko Włochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
7:6(0), 4:6, 10-4
Finalistka 17. 8 czerwca 2012 French Open Ceglana Rosja Marija Kirilenko Włochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
6:4, 4:6, 2:6
Finalistka 18. 23 czerwca 2012 's-Hertogenbosch Trawiasta Rosja Marija Kirilenko Włochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
4:6, 6:3, 9-11
Finalistka 19. 22 lipca 2012 Carlsbad Twarda Stany Zjednoczone Vania King Stany Zjednoczone Raquel Kops-Jones
Stany Zjednoczone Abigail Spears
2:6, 4:6
Finalistka 20. 12 sierpnia 2012 Montreal Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Polska Klaudia Jans-Ignacik
Francja Kristina Mladenovic
5:7, 6:2, 7–10
Finalistka 21. 21 października 2012 Moskwa Twarda (hala) Rosja Marija Kirilenko Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
3:6, 6:1, 8-10
Zwyciężczyni 21. 28 października 2012 Stambuł Twarda (hala) Rosja Marija Kirilenko Czechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 22. 11 stycznia 2013 Sydney Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Włochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
6:3, 6:4
Finalistka 22. 17 lutego 2013 Doha Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Włochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
6:2, 3:6, 6–10
Finalistka 23. 23 lutego 2013 Dubaj Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Indie Sania Mirza
4:6, 6:2, 7–10
Finalistka 24. 16 marca 2013 Indian Wells Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
0:6, 7:5, 6–10
Zwyciężczyni 23. 31 marca 2013 Miami Twarda Słowenia Katarina Srebotnik Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Wielka Brytania Laura Robson
6:1, 7:6(2)
Zwyciężczyni 24. 22 czerwca 2013 Eastbourne Trawiasta Słowenia Katarina Srebotnik Rumunia Monica Niculescu
Czechy Klára Zakopalová
6:3, 6:3

Turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 5 (4-1)

[edytuj | edytuj kod]
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 05/10/1997 Gruzja Tbilisi 10 000 Ceglana Ukraina Anna Zaporożanowa 6:1, 6:4
Zwyciężczyni 29/03/1998 Chorwacja Makarska 10 000 Ceglana Słowacja Zuzana Váleková 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 05/04/1998 Chorwacja Hvar 10 000 Ceglana Chorwacja Jelena Kostanić 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 12/04/1998 Chorwacja Dubrownik 10 000 Ceglana Słowenia Katarina Srebotnik 6:4, 7:5
Finalistka 21/06/1998 Polska Sopot 25 000 Ceglana Węgry Anna Földényi 6:3, 2:6, 6:7(5)

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna strona wtatennis.com podaje, że Nadieżda Pietrowa wygrała jeden turniej deblowy rangi ITF, lecz w historii wyników nie widnieje nawet żaden finał z jej udziałem.

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2005 RR Stany Zjednoczone Lindsay Davenport
Rosja Marija Szarapowa
Szwajcaria Patty Schnyder
2:6, 6:7(1)
6:1, 6:2
0:6, 7:5, 4:6
2006 RR Francja Amélie Mauresmo
Szwajcaria Martina Hingis
Belgia Justine Henin-Hardenne
6:2, 6:2
4:6, 6:3, 3:6
4:6, 4:6
2008 RR Rosja Jelena Diemientjewa
wystąpiła jako rezerwowa
po wycofaniu się Sereny Williams
4:6, 6:4, 4:6

W grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2004 Zwycięstwo Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy Zimbabwe Cara Black
Australia Rennae Stubbs
7:5, 6:2
2012 Zwycięstwo Rosja Marija Kirilenko Czechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
6:1, 6:4
2013 Półfinał Słowenia Katarina Srebotnik Hsieh Su-wei
Peng Shuai
6:7(5), 2:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Rosja [9]
I runda  Słowacja: Martina Suchá 6:3, 6:3
II runda  Francja: Mary Pierce 2:6, 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Rosja [16]
I runda  Chiny: Zheng Jie 6:4, 7:6(7)
II runda  Gruzja: Ana Tatiszwili 6:3, 6:7(5), 6:2
III runda  Białoruś: Wiktoryja Azaranka [1] 6:7(6), 4:6

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Rosja
I runda Rosja Marija Kirilenko [3]  Polska: Klaudia Jans-Ignacik / Alicja Rosolska 6:7(5), 6:3, 6:2
II runda  Kazachstan: Jarosława Szwiedowa / Galina Woskobojewa 6:3, 6:2
Ćwierćfinał  Chiny: Peng Shuai / Zheng Jie 7:5, 6:7(4), 6:4
Półfinał  Stany Zjednoczone: Serena Williams / Venus Williams 5:7, 4:6
O trzecie miejsce  Stany Zjednoczone: Liezel Huber / Lisa Raymond [1] 4:6, 6:4, 6:1

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1998 Francja French Open Ceglana Australia Jelena Dokić 6:3, 6:3
Finalistka 1999 Stany Zjednoczone US Open Twarda Rosja Lina Krasnorucka 3:6, 2:6

Gra podwójna (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1998 Francja French Open Ceglana Rosja Jelena Diemientjewa Belgia Kim Clijsters
Australia Jelena Dokić
4:6, 6:7

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kirilenko & Petrova Crowned In Doubles. wtatennis.com, 2012-04-01. [dostęp 2012-04-02]. (ang.).
  2. News | WTA Tennis English [online], 12 stycznia 2017 [zarchiwizowane z adresu 2017-01-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]