Przejdź do zawartości

Stanisław Kostka Choromański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kostka Choromański
Ilustracja
Litografia Aschenbrennera według współczesnego portretu
Herb duchownego
Data urodzenia

20 listopada 1769

Data śmierci

21 lutego 1838

Arcybiskup metropolita warszawski
Okres sprawowania

1837–1838

Biskup pomocniczy sejneński
Okres sprawowania

1829–1836

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1792

Nominacja biskupia

15 grudnia 1828

Sakra biskupia

8 lutego 1829

Odznaczenia
Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 lutego 1829

Miejscowość

Warszawa

Miejsce

kościół Świętego Krzyża

Konsekrator

Mikołaj Jan Manugiewicz

Współkonsekratorzy

Adam Michał Prażmowski
Józef Marceli Dzięcielski

Stanisław Kostka Choromański herbu Lubicz[1] (ur. 20 listopada 1769, zm. 21 lutego 1838) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy sejneński w latach 1829–1836, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1837–1838.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 listopada 1769. Studiował w Krakowie. Święcenia prezbiteratu przyjął w 1792. Był proboszczem w Rzekuniu i Zambrowie. W 1822 został archidiakonem, a w 1829 dziekanem kapituły sejneńskiej[2].

15 grudnia 1828 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji sejneńskiej ze stolicą tytularną Adrasus. Święcenia biskupie otrzymał 8 lutego 1829 w kościele Świętego Krzyża w Warszawie. Konsekrował go Mikołaj Jan Manugiewicz, biskup diecezjalny sejneński, w asyście Adama Michała Prażmowskiego, biskupa diecezjalnego płockiego, i Józefa Marcelego Dzięcielskiego, biskupa diecezjalnego lubelskiego[3]. Rezydował w Zambrowie. Wykazywał się lojalnością wobec władz rosyjskich, nie popierał udziału duchowieństwa w powstaniu listopadowym[2], a w 1832 otrzymał od cara Order Świętej Anny I klasy[4]. Po śmierci biskupa Mikołaja Jana Manugiewicza w 1834 administrował diecezją sejneńską jako wikariusz kapitulny[3].

21 listopada 1836 został przeniesiony na urząd arcybiskupa metropolity warszawskiego. Rządy w archidiecezji objął 15 stycznia 1837[2].

Konsekrował biskupa diecezjalnego kujawsko-kaliskiego Walentego Macieja Tomaszewskiego (1837) i biskupa pomocniczego warszawskiego Tomasza Chmielewskiego (1837)[5].

Zmarł 21 lutego 1838 i został pochowany w podziemiach kościoła św. Krzyża[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. A. Boniecki: Herbarz polski. T. III. Warszawa: skład główny Gebethner i Wolff, 1900, s. 71. [dostęp 2017-04-19].
  2. a b c P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 2000, kol. 52. ISBN 83-211-1311-7.
  3. a b K.R. Prokop. Sakry i sukcesja święceń biskupich pasterzy diecezji wigierskiej, sejneńskiej (augustowskiej) oraz łomżyńskiej. „Studia Teologiczne”. T. 28, s. 315–316, 2010. ISSN 0239-801X. [dostęp 2017-11-07]. 
  4. Rocznik Warszawski”. T. XIX, s. 110, 1987. Państwowy Instytut Wydawniczy. 
  5. Stanisław Kostka Choromański w bazie catholic-hierarchy.org. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2015-06-21]. (ang.).
  6. G. Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 32. ISBN 978-83-7821-118-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]