Przejdź do zawartości

Heinkel He 51

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heinkel He 51
Ilustracja
He 51W
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Heinkel

Typ

dwupłatowy myśliwiec

Konstrukcja

konstrukcja metalowa utworzona z kratownicy ze spawanych rur stalowych, pokryta w przedniej części blachą, a w pozostałej płótnem

Załoga

1 osoba

Historia
Data oblotu

maj 1933

Dane techniczne
Napęd

12-cylindrowy rzędowy silnik BMW VI 7,3 Z chłodzony cieczą, napędzający dwułopatowe drewniane śmigło o stałym skoku i średnicy 3,1 m.

Moc

559 kW

Wymiary
Rozpiętość

11 m

Długość

8,4 m

Wysokość

3,2 m

Powierzchnia nośna

27,2 m²

Masa
Własna

1470 kg

Startowa

1895 kg

Osiągi
Prędkość maks.

330 km/h

Prędkość przelotowa

280 km/h

Prędkość wznoszenia

1000 m w 1,4 min

Pułap

7,700 m

Zasięg

740 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 km MG 17 kal. 7.92mm
Użytkownicy
Niemcy, Hiszpania, Bułgaria

Heinkel He 51 − jednoosobowy dwupłat skonstruowany przez wytwórnię lotniczą Heinkel, używany przez Luftwaffe, początkowo jako myśliwiec oraz jako wodnosamolot, później jako samolot szturmowy i treningowy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Heinkel He 51 powstał jako rozwinięcie konstrukcji He 49, której pierwszy prototyp został oblatany w listopadzie 1932 roku. Ponieważ samolot ten wykazywał pewne braki konstrukcyjne, zespół projektantów wytwórni Heinkel postanowił zmienić konfigurację płatowca, poprawiając jego aerodynamikę i jednocześnie zmniejszając masę. Poprawki doprowadziły do powstania nowego typu samolotu, którego pierwszy egzemplarz został oblatany w maju 1933. W związku z zainteresowaniem Ministerstwa Obrony Rzeszy nowym typem myśliwca, zakłady Heinkel otrzymały zamówienie na wyprodukowanie dziewięciu przedseryjnych egzemplarzy Heinkla He 51A. Pomimo krytycznych uwag pilotów, przyzwyczajonych do latania na wolniejszych Arado Ar 65, stanowiących dotychczasowe wyposażenie eskadr myśliwskich, ministerstwo zdecydowało o jak najszybszym rozpoczęciu produkcji seryjnej.

Pierwsze seryjne egzemplarze opuściły zakłady Heinkla w kwietniu 1935 roku. Ponieważ możliwości produkcyjne tej wytwórni okazały się być zbyt małe, produkcja miała być rozpoczęta także w zakładach Arado, Fieseler i kilku mniejszych.

Kolejne wersje produkcyjne różniły się od prototypu jedynie szczegółami konstrukcji i wyposażenia. Skonstruowano także i wyprodukowano w 38 egzemplarzach wersję pływakową He 51W, dostarczoną do dwóch eskadr lotnictwa morskiego.

Służba

[edytuj | edytuj kod]
Heinkel He 51 A-1 of JG 132model

W 1936 roku zdecydowano o wysłaniu do Hiszpanii sześciu samolotów He 51, by walczyły w hiszpańskiej wojnie domowej. Początkowo używane były tam do zadań myśliwskich, później, po dostarczeniu do Legionu Condor nowoczesnych myśliwców Bf 109, do wsparcia oddziałów lądowych. He 51 były także wykorzystywane przez lotnictwo gen. Francesco Franco, głównie w wersji wsparcia wojsk lądowych.

w 1937 roku Bułgaria zakupiła 20 maszyn w wersji He 51B. Służyły one początkowo w jednostkach współpracy z armią lądową, potem zaś w szkołach lotniczych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]