Przejdź do zawartości

XXII Batalion Saperów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
XXII Batalion Saperów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1929

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Ignacy Gicała

Organizacja
Dyslokacja

Przemyśl

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

saperzy

Podległość

10 pułk saperów

XXII Batalion Saperów (XXII bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Dzieje XXII batalionu saperów

[edytuj | edytuj kod]

XXII batalion saperów powstał w 1918 z oddziałów saperów przemyskich i lwowskich, zorganizowanych z żołnierzy byłej armii austriackiej. Po zajęciu Przemyśla przez wojska Rosyjskie w 1918, rozpoczęła się z akcja odwetowa ze strony wojsk polskich, wypędzania najeźdźców. Jednocześnie zaczęto formować z żołnierzy byłej armii zaborczej 10 pułku piechoty, przy którym utworzono oddział saperów, który otrzymał nazwę „Oddział Saperów w Przemyślu". Po odebraniu Rosjanom Przemyśla rozpoczęła się praca organizacyjna oddziałów saperów i ekwipowanie oddziałów odchodzących na front. Dnia 12 maja odeszła na front 1/XXII kompania pod dowództwem kapitana Szkolnickiego, dnia 17 maja odeszła druga kompania pod dowództwem por. dr. Steifera. Z tych dwóch kompanii został utworzony Vl-ty, później przemianowany na V-ty, batalion saperów lwowskich. Dowódcą batalionu i polowym Szefem Inżynierii grupy operacyjnej „Wschód" generała Iwaszkiewicza został kapitan inż. Hickiewicz. Batalion ten jako V-ty batalion saperów walczy wraz z 5-tą dywizją piechoty w 1919 we wschodniej Małopolsce przeciw Rosjanom. Od początku 1919 do końca maja 1920 bierze udział w działaniach zaczepnych przeciw bolszewikom na Ukrainie. W czerwcu i lipcu 1920 batalion znajduje się na froncie litewsko-białoruskim. Od sierpnia 1920, aż do końca walk, t. j. zawarcia pokoju, batalion walczy i wykonywa liczne prace techniczne we wschodniej Małopolsce i na Ukrainie. Najważniejszą z tych prac była przeprawa 3. i 4. dywizji piechoty przez Dniestr w okolicy Halicza. Z Batalion odznaczył się chlubnie pod Derazną na Ukrainie 1 kwietnia 1920, odnosząc liczne sukcesy, zdobywając na bolszewikach armaty, karabiny maszynowe, dużo sprzętu wojennego, i biorąc do niewoli wielu jeńców.[1]
22 sierpnia 1921 dotychczasowy V batalion saperów został przemianowany na XXII Batalion Saperów[2].

W 1921 baon został włączony w skład 10 pułku saperów w Przemyślu.

W 1929, w następstwie reorganizacji wojsk saperskich, batalion został rozformowany.

Żołnierze batalionu

[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy batalionu
  • kpt. Ignacy Gicała (od 25 XI 1922)[3]
  • mjr inż. Józef Ojrzyński (5 IX 1924[4] - 27 III 1925 → kier. ref. Wydz. Zaop. Dep. V M.S.Wojsk.)
  • mjr Ernest Reinhardt Schuppler (od VI 1925)
  • mjr Roman Głaczyński (od 26 IV 1928)[5]
Kawalerowie Virtuti Militari

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ” Historia pułków i batalionów saperskich w latach 1918 - 1928 s. 393 – 394”
  2. Saperzy II Rzeczypospolitej ..., s. 38. Spis byłych oddziałów ..., s. 107.
  3. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr. 47 z 25 listopada 1922 s. 853
  4. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 90 z 5 września 1924, s. 505.
  5. Rocznik oficerski 1928 s. 578
  6. a b Czyn plut. Aleksandra Łabaja. „Żołnierz Polski”. 2, s. 25, 1934-01-11. Warszawa. .
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922, s. 806.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]