Przejdź do zawartości

PZL.27

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
PZL.27
Ilustracja
PZL.27
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

PZL

Typ

samolot pasażersko-pocztowy

Konstrukcja

mieszana (kadłub spawany z rur metalowych, kryty płótnem, skrzydła drewniane, kryte skleją, podwozie klasyczne, chowane dwukołowe, z płozą tylną

Załoga

2

Historia
Data oblotu

wrzesień 1934

Lata produkcji

1933 (jedyny prototyp)

Wycofanie ze służby

1936

Liczba egz.

1

Liczba wypadków
 • w tym katastrof

1
1

Dane techniczne
Napęd

trzy silniki De Haviland Gipsy Major

Moc

3x 96 kW (130 KM)

Wymiary
Rozpiętość

13,60 m

Długość

10,74 m

Wysokość

2,52 m

Powierzchnia nośna

25,16 m²

Masa
Własna

1470 kg

Startowa

2320 kg

Osiągi
Prędkość maks.

266 km/h

Prędkość wznoszenia

3,8 m/s

Pułap

4000 m

Zasięg

700 km

Dane operacyjne
Liczba miejsc
5

PZL.27 (PZL-27) – prototyp polskiego samolotu pasażersko-pocztowego konstrukcji inżyniera Zbysława Ciołkosza, opracowany i wyprodukowany w Państwowych Zakładach Lotniczych w roku 1933.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Samolot został zamówiony przez polskie Ministerstwo Komunikacji jako szybki samolot pocztowy. Prototyp oblatano na jesieni roku 1934 jako pierwszy samolot PZL z chowanym podwoziem. Próby eksploatacyjne prowadzone przez Instytut Techniczny Lotnictwa w latach 1935–1936 wykazały, że samolot ma zbyt słabe osiągi i jest nieekonomiczny.

Prototyp PZL.27 zakupił wojskowy Instytut Techniczny Lotnictwa i tam wkrótce samolot został rozbity w wypadku (pil. Andrzej Włodarkiewicz). Samolot wyraźnie ustępował konstrukcji RWD-11, której był konkurentem.

Służba w lotnictwie

[edytuj | edytuj kod]

Samolot ten nigdy nie wyszedł poza stadium prototypu i tym samym nigdy nie trafił do produkcji oraz służby w lotnictwie.

Opis techniczny

[edytuj | edytuj kod]

Samolot pasażerski w układzie górnopłatu o konstrukcji mieszanej, drewniano-metalowej.

Skrzydło drewniane, z dwoma dźwigarami skrzynkowymi, wyposażone w lotki oraz klapy. Pokrycie płata wykonane ze sklejki brzozowej. Konstrukcja kadłuba i usterzenia wykonana z rur stalowych, pokrycie z płótna. Kabina dla 5 pasażerów i 2 członków załogi. Wejście do kabiny pilotów z prawej strony kadłuba, wejście do kabiny pasażerskiej z lewej. Podwozie samolotu klasyczne, dwukołowe chowane, z płozą ogonową. Koła główne chowane w gondole silników skrzydłowych. Napęd to 3 silniki rzędowe de Havilland „Gipsy Major I” o mocy 130 KM każdy, umieszczone: jeden w dziobie samolotu, dwa w gondolach podskrzydłowych[1].

Wersje

[edytuj | edytuj kod]
  • PZL.27 – samolot pocztowo-pasażerski, prototyp.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]