Przejdź do zawartości

Arado Ar 440

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arado Ar 440
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Arado Flugzeugwerke GmbH

Typ

ciężki samolot myśliwski

Konstrukcja

średniopłat o konstrukcja metalowej, podwozie klasyczne – chowane w locie

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1942

Liczba egz.

4

Dane techniczne
Napęd

2 silniki rzędowe, 12-cylindrowy Daimler-Benz DB 603G

Moc

1900 KM (1397 kW)

Wymiary
Rozpiętość

16,26 m

Długość

14,28 m

Wysokość

3,97 m

Powierzchnia nośna

35,00 m²

Masa
Własna

9208 kg

Startowa

12 210 kg

Osiągi
Prędkość maks.

750 km/h

Zasięg

2700 km (maksymalny z 2 dodatkowymi zbiornikami paliwa)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działka MK 108 kal. 30 mm
3 działka MG 151/20 kal. 20 mm
2 karabiny maszynowe MG 131 kal. 13 mm
bomby o masie łącznej 1000 kg
Użytkownicy
Niemcy
Rzuty
Rzuty samolotu

Arado Ar 440niemiecki prototyp ciężkiego samolotu myśliwskiego z okresu II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1942 roku w związku z niedostatecznymi wynikami osiągniętymi przez prototyp samolotu Arado Ar 240, rozpoczęto pracę na nowym samolotem, który mógłby spełniać podobne zadania tj. Kampfzerstörera (ciężkiego samolotu myśliwsko-bombowego). Samolot oparto o konstrukcję poprzedniego samolotu i otrzymał on oznaczenie Ar 440[1].

Prototyp został oblatany latem 1942 roku, później zbudowano jeszcze trzy prototypy tego samolotu. Do stycznia 1943 roku był badany w wytwórni Arado a następnie przekazany do jednostki doświadczalnej Luftwaffe (Erprobungsstelle) w Rechlinie. Pomimo dobrych osiągów i dobrych opinii pilotów doświadczanych Technisches Amt Luftwaffe nie zgodził się na wprowadzenie go do produkcji seryjnej[2].

W połowie 1944 roku rozważano wprowadzenie samolotu Ar 440 do produkcji seryjnej w ramach programu Jägernotprogramm, lecz wtedy okazało się, że lepsze osiągi posiada samolot Dornier Do 335 i to on został wprowadzony do produkcji seryjnej[3].

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Samolotu Ar 440 był wykorzystywany tylko do prób w wytwórni i w jednostce doświadczalnej Luftwaffe w Rechlinie[4].

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Ar 440' był średniopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Kadłub o konstrukcji skorupowej, zakończony usterzeniem i hamulcem aerodynamicznym. Kabina zakryta, przystosowana do lotów wysokościowych. Podwozie klasyczne chowane w locie. Napęd stanowił dwa silniki Daimler-Benz DB 603G, 12-cylindrowe, chłodzone cieczą, umieszczone w gondolach na skrzydłach[1].

Uzbrojenie składało się z 2 działka MK 108 kal. 30 mm i 2 działek MG 151/20 kal. 20 mm strzelających do przodu, 2 karabiny maszynowe MG 131 kal. 13 mm umieszczonych w ruchomych stanowiskach na grzbiecie i pod kadłubem, 1 działka MG 151/20 kal. 20 mm, ruchome, strzelające do tyłu. Obsługa broni pokładowej odbywała się zdalnie z kabiny pilotów. Samolotu mógł ponadto przenosić bomby o masie łącznej 1000 kg[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 75.
  2. a b Murawski 1996 ↓, s. 42.
  3. Kranzhoff 1996 ↓, s. 119.
  4. Kranzhoff 1996 ↓, s. 120.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]