Przejdź do zawartości

Henryk Kisiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Kisiel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1921
Łódź

Data śmierci

13 kwietnia 2000

Wiceprezes Rady Ministrów, przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów
Okres

od 24 sierpnia 1980
do 12 czerwca 1981

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Tadeusz Wrzaszczyk

Następca

Zbigniew Madej

Minister finansów
Okres

od 21 listopada 1974
do 24 sierpnia 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Stefan Jędrychowski

Następca

Marian Krzak

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Henryka Kisiela na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Henryk Kisiel (ur. 1 lipca 1921 w Łodzi, zm. 13 kwietnia 2000) – polski ekonomista i polityk komunistyczny. Minister finansów w latach 1974–1980, wiceprezes Rady Ministrów i przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów od 1980 do 1981.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława i Jadwigi. W 1949 uzyskał tytuł magistra ekonomii na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Od 1945 pracownik oddziału Narodowego Banku Polskiego w Łodzi, od 1949 do 1968 oddziału w Gdańsku, a następnie w centrali w Warszawie. W latach 1968–1973 był prezesem rady Banku Handlowego, a także pierwszym powojennym prezesem jego zarządu. W latach 1968–1971 był związany z resortem finansów, a od 21 listopada 1974 do 24 sierpnia 1980 był ministrem tegoż resortu w rządach Piotra Jaroszewicza, Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha oraz Edwarda Babiucha. W 1974 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej. Następnie do czerwca 1981 był wicepremierem i przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w dotychczasowym rządzie.

W 1942 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej (pseudonim Lech), a następnie w 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1975–1980 zastępca członka, a następnie do 1981 członek Komitetu Centralnego PZPR.

Żonaty z Zofią Kisiel (1923-1996). Został pochowany obok żony na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 2 m. 32)[1].

Otrzymał m.in. Order Sztandaru Pracy II klasy[2], Złoty Krzyż Zasługi (1954)[3] oraz Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
  2. "Dziennik Popularny", nr 182 (9650), 25 sierpnia 1980, s. 3
  3. M.P. z 1954 r. nr 100, poz. 1236
  4. M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 376

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]