Przejdź do zawartości

Pluton łącznikowy nr 7

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pluton łącznikowy nr 7
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

ppor. rez. pil. Henryk Lewandowski

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Toruń

Rodzaj wojsk

Lotnictwo

Podległość

Armia „Pomorze”

Samolot RWD-8

Pluton łącznikowy nr 7pododdział lotnictwa łącznikowego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Opis plutonu

[edytuj | edytuj kod]

Pluton nie występował w organizacji pokojowej Lotnictwa. Został sformowany, w czasie mobilizacji alarmowej, przez 4 pułk lotniczy. W kampanii wrześniowej 1939 pluton walczył w składzie lotnictwa Armii „Pomorze”[1]. Od 1 września 1939, wykonywał loty łącznikowe. 2 września samolot dowódcy plutonu został zestrzelony przez własne oddziały, lecz pilot przeżył. Od 3 września pluton stacjonował w okolicach Torunia. 4 września pluton nr 7 utworzył wraz z plutonem nr 8 eskadrę łącznikową dowodzoną przez por. obs. Jana Eichstaedta. Był używany do celow łącznikowych do czasu utraty pozostałych samolotów.

Charakterystyka[2][3]
  • dowódca: ppor. rez. pil. Henryk Lewandowski
  • piloci: kpr. pil.obs. Władysław Lewandowski, kpr. pil. obs. Derengowski
  • miejsce stacjonowania: Piszcz k. Tucholi
  • wyposażenie: 3 samoloty łącznikowe RWD-8, nieuzbrojone

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stachoń 1941 ↓, s. 1.
  2. Pawlak 1991 ↓, s. 436-437.
  3. Pawlak 1982 ↓, s. 246.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]