Przejdź do zawartości

Pismo tanguckie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Próbka pisma tanguckiego

Pismo tanguckie lub pismo Xixia (chiń. 西夏文) – pismo używane w tanguckim państwie Zachodniego Xia między XI a XVI wiekiem.

Stworzono je na rozkaz władcy tanguckiego, Jingzonga, w 1037 roku, na bazie pisma chińskiego oraz pisma Kitanów do zapisu języka tanguckiego.

Po najeździe mongolskim w 1227 roku większość Tangutów została wymordowana, jednak ich pismo pozostało w użyciu jeszcze przez dłuższy czas, ostatnia znana inskrypcja pochodzi z roku 1502[1].

Znaczenie pisma zostało rozszyfrowane dzięki słownikowi chińsko-tanguckiemu z XII wieku. Ze względu na to, że język tangucki jest od dawna wymarły, lekcja znaków pisma Xixia pozostaje nieznana.

Pismo tanguckie składało się z 6,6 tys. znaków, w większości piktofonogramów, opartych na lekcji tanguckiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zapomniane państwo Tangutów [w:] Mówią Wieki, nr 07/09 (594)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]