Przejdź do zawartości

Eugène Tisserant

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugène Tisserant
Kardynał biskup
Ilustracja
Herb duchownego Ab oriente et occidente
Na wschodzie i zachodzie
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1884
Nancy

Data i miejsce śmierci

21 lutego 1972
Albano Laziale

Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

13 stycznia 1951–21 lutego 1972

Bibliotekarz Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania

14 września 1957–27 marca 1971

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

4 sierpnia 1907

Nominacja biskupia

25 czerwca 1937

Sakra biskupia

25 lipca 1937

Kreacja kardynalska

15 czerwca 1936
Pius XI

Kościół tytularny

SS. Vito, Modesto e Crescenzia
S. Maria sopra Minerva

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

25 lipca 1937

Konsekrator

Eugenio Pacelli

Współkonsekratorzy

Giuseppe Migone
Charles-Joseph-Eugène Ruch

Kardynał Tisserant

Eugène-Gabriel-Gervais-Laurent Tisserant (ur. 24 marca 1884 w Nancy, zm. 21 lutego 1972 w Albano Laziale) – francuski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Nancy. W latach 1900–1907 (z przerwą 1905, gdy odbył służbę wojskową w armii francuskiej) studiował języki orientalne w Nancy, Jerozolimie i Paryżu. W 1907 uzyskał tytuł profesorski i przyjął święcenia kapłańskie. W tym samym roku przybył do Rzymu na zaproszenie Piusa X i objął funkcję kuratora Biblioteki Watykańskiej (1908–1914). W latach 1914–1919 służył w armii francuskiej w czasie I wojny światowej. Papież Pius XI mianował go proprefektem Biblioteki Watykańskiej (15 listopada 1930), kardynałem (18 czerwca 1936), sekretarzem św. Kongregacji Kościołów Wschodnich (1936–1959), tytularnym arcybiskupem Ikonium (1937) i przewodniczącym Papieskiej Komisji Biblijnej (1938–1971). Uczestniczył w konklawe 1939.

Sprawował urząd biskupa Porto-Santa Rufina w latach 1946–1972. Od 1948 do 1951 był subdziekanem, a od 1951 dziekanem Świętego Kolegium i biskupem Ostii. Sprawował także funkcje prefekta św. Kongregacji ds. Ceremonii (1951–1968), bibliotekarza i archiwisty św. Kościoła Rzymskiego (1957–1971) oraz Wielkiego Mistrza Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie (od 19 sierpnia 1961). W 1961 został członkiem Akademii Francuskiej. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (jako członek ciała przewodniczącego) oraz Światowego Synodu Biskupów (w 1967 i 1969).

Przewodniczył konklawe 1958 i konklawe 1963. 1 stycznia 1971 w związku z wprowadzoną przez Pawła VI reformą w motu proprio Ingravescentem aetatem utracił prawo do udziału w konklawe; był jednym z głównych oponentów tej zmiany. Zmarł w Albano Laziale i został pochowany w kościele katedralnym Porto e Santa Rufina.

Kardynał Tisserant, poza ojczystym francuskim, władał biegle 12 językami: amharskim, angielskim, aramejskim, asyryjskim, greckim, hebrajskim, łaciną, niemieckim, perskim, rosyjskim, syriackim i włoskim.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]