Przejdź do zawartości

120 Korpus Strzelecki (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
120 Korpus Strzelecki
120-й стрелковый корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

3 Gwardyjska Armia

120 Korpus Strzelecki (ros. 120-й стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.

76 Korpus Strzelecki w czasie walk prowadzonych przeciw armii niemieckiej na ziemiach polskich wchodził w skład 3 Gwardyjskiej Armii[1]. Prowadząc ciężkie walki z armią niemiecką przyczynił się do zdobycia: Leszna, Głogowa i Gubina, co równało się zakończeniu panowania niemieckiego w tych miastach[2]. W czasie walk pod Głogowem, 120 KS przełamała niemiecką linię obronę 72 Dywizji Piechoty i 16 Dywizji Pancernej zorganizowaną na Krzyckim Rowie[3].

Szlak bojowy 76 KS prowadził z rejonu Łucka przez Hrubieszów, Annopol, Daleszyce, Końskie, Sieradz, Krotoszyn, Leszno i Zieloną Górę, Gubin, i Riese a zakończył się 21 maja 1945 w rejonie czeskiej Pragi[4].

Dowódcy korpusu

[edytuj | edytuj kod]
  • gen. mjr Fiodor Daniłowski[5] (30.09.1944 – 24.02.1945)[4]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Stan 1 kwietnia 1944[6]:

Stan w styczniu 1945[5]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
  • Henryk Stańczyk: Walec wojny w południowej Polsce 1944-1945. Oświęcim: 2014. ISBN 978-83-7889-126-0.