Przejdź do zawartości

Front Doński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Front Doński
Донской фронт
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1942

Rozformowanie

1943

Tradycje
Kontynuacja

Front Centralny

Dowódcy
Pierwszy

gen. por. Konstanty Rokossowski

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

Stawka

Skład

21 Armia
24 Armia
57 Armia
62 Armia
64 Armia
65 Armia
66 Armia
16 Armia Lotnicza

Front Doński (ros. Донской фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Sformowany 28 września 1942 w czasie bitwy stalingradzkiej[1] (częściowo z Frontu Stalingradzkiego. Dowódca gen. por. K. Rokossowski (od 15 stycznia 1943 gen. płk). Rozwinął się na linii: PawłowskWierchni MamonWiereszenkaSerafimowiczKletskaSirotinskaSamofałowkaJerzowka, przeciw 3 Armii rumuńskiej, 4 armii włoskiej oraz części niemieckiej Grupy Armii "B". Do 18 listopada prowadził walki obronne. 19–30 listopada wraz z Frontem Południowo-Zachodnim i Stalingradzkim brał udział w okrążeniu 6. Armii niemieckiej pod Stalingradem (obecnie Wołgograd).

Od 10 stycznia do 2 lutego 1943 prowadził operację likwidacji 6 Armii niemieckiej. Po zakończeniu likwidacji 6 Armii przemianowany na Front Centralny.

Skład Frontu

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 145.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]