Przejdź do zawartości

Fieseler Fi 167

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fieseler Fi 167
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Gerhard Fieseler Werke GmbH

Typ

pokładowy samolot torpedowy i rozpoznawczy

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne stałe

Załoga

2 (pilot + obserwator/strzelec)

Historia
Data oblotu

1938

Lata produkcji

1940

Liczba egz.

14

Dane techniczne
Napęd

1 x 12-cylindrowy silnik rzędowy Daimler-Benz DB 601B

Moc

1100 KM (809 kW)

Wymiary
Rozpiętość

13,50 m

Długość

11,40 m

Wysokość

4,80 m

Powierzchnia nośna

45,50 m²

Masa
Własna

2 800 kg

Startowa

4 850 kg

Osiągi
Prędkość maks.

325 km/h

Prędkość przelotowa

250 km/h

Pułap

8 200 m

Zasięg

1 500 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy MG 15 kal. 7,92 mm (ruchomy)
1 karabin maszynowy MG 17 kal. 7,92 mm (stały)
do 1000 kg bomb lub 1 torpeda
Użytkownicy
Niemcy, Chorwacja, Rumunia

Fieseler Fi 167niemiecki pokładowy samolot torpedowy i rozpoznawczy z okresu II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1937 roku w związku z rozpoczęciem przez Niemców budowy lotniskowca „Graf Zeppelin” ogłoszono konkurs na budowę samolotu pokładowego, który miałby bazować na tym lotniskowcu. Na konkurs zgłosiły się dwie firmy Gerhard Fieseler Werke GmbH i Arado Flugzeugwerke GmbH.

W firmie Fieseler opracowano dwupłatowy samolot opracowany przez Reinholda Mewesa, który otrzymał oznaczenie Fi 167. W 1938 roku gotowy był prototyp samolotu, który został poddany badaniom oraz próbom porównawczym z opracowanym przez konkurencyjną firmę samolotem Arado Ar 195. Próby samolotu w locie przeciągnęły się w związku z wybuchem wojny. W 1940 roku ostatecznie podjęto decyzję o produkcji serii składającej się z 12 samolotów Fi 167 które miały być wykorzystane jako pokładowe samoloty torpedowe i rozpoznawcze. Już po ich wyprodukowaniu zaniechano dalszych prób z tym samolotem wobec decyzji o wstrzymaniu budowy lotniskowca „Graf Zeppelin”. Łącznie zbudowano 14 samolotów Fi 167 (w tym dwa prototypy).

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Po wyprodukowaniu serii informacyjnej w 1940 roku utworzono specjalną 167 eskadrę (Erprobungsstaffel 167), którą wyposażono w samoloty Fi 167. W eskadrze tej miano szkolić pilotów do służby na lotniskowcu. W 1941 roku eskadrę tę przebazowano do Holandii, gdzie pozostawała do 1943 roku. W 1943 roku wobec wstrzymania prac przy budowie lotniskowca eskadrę przerzucono do Niemiec i rozwiązano.

Samoloty Fi 167 przekazano do firmy Fieseler oraz do Niemieckiego Lotniczego Instytutu Eksperymentalnego. Kilka samolotów sprzedano do Rumunii.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Fieseler Fi 167 był dwupłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Płaty były składane do tyłu. Na krawędzi natarcia zaopatrzone w automatycznie otwierane sloty, dolny płat zaopatrzony w klapy. Podwozie klasyczne, stałe z kółkiem ogonowym. W przypadku awaryjnego wodowania, podwozie główne mogło być odstrzeliwane aby uniknąć kapotażu. Samolot wyposażony w hak do lądowania na pokładzie lotniskowca. Samolot charakteryzował się bardzo dobrymi właściwościami lotnymi, z półprzymkniętym silnikiem i ściągniętym sterem mógł opadać prawie pionowo bez zwalania się na skrzydło.

Napęd stanowił silnik rzędowy, chłodzony cieczą, napędzający trójłopatowe śmigło.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marek Murawski: Samoloty Luftwaffe 1933-1945. T. 1. Warszawa: Lampart, 1999, s. 143-144. ISBN 83-86776-00-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]