Przejdź do zawartości

10 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
10 Korpus Zmechanizowany
10-й механизированный корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

marzec 1941

Dowódcy
Pierwszy

generał major Iwan Łazariew

Ostatni

generał porucznik Iwan Wasiliew

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

wojska zmechanizowane

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru

10 Korpus Zmechanizowany (ros. 10-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

I formowanie

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze formowanie Korpusu rozpoczęto marcu 1941 roku w Leningradzkim Okręgu Wojskowym.

Skład

[edytuj | edytuj kod]

Wypsosażenie

[edytuj | edytuj kod]

22 czerwca 1941 10 Korpus zmechanizowany miał na stanie:

  • 506 czołgów (bez 198 Dywizji Zmotoryzowanej), w tym:
    • 276 BT,
    • 227 T-26, w tym 38 z miotaczami płomieni (chemiczne),
    • 2 T-27,
    • 1 T-38,
  • 86 samochodów pancernych BA-10 i BA-20.

Dowódcy 10 Korpusu Zmechanizowanego:

  • generał major Iwan Łazariew – 11.03.1941 – 20.07.1941.

W chwili ataku Niemiec korpus znajdował się w składzie 23 Armii Frontu Północnego w okolicach Leningradu. Od 25.06.1941 roku uczestniczył w walkach z armią fińską na przesmyku karelskim (wojna kontynuacyjna). Następnie przeniesiony na zachód od Leningradu do składu 8 Armii Frontu Północno-Zachodniego.

Rozformowany 20.06.1941 roku.

II formowanie

[edytuj | edytuj kod]

Drugie formowanie 10 Korpusu Zmechanizowanego nastąpiło w grudniu 1944 roku. Był jedynym Korpusem Zmechanizowanym nie uczestniczącym w walce z wojskami niemieckimi[1]

Skład korpusu[1]:

  • 42 Brygada Zmechanizowana,
    • 67 pułk czołgów,
  • 72 Brygada Zmechanizowana,
    • 264 pułk czołgów,
  • 204 Brygada Pancerna,
  • 1207 pułk artylerii samobieżnej,
  • 1253 pułk artylerii samobieżnej,
  • 1419 pułk artylerii samobieżnej,
  • 621 pułk moździerzy,
  • 1634 pułk artylerii przeciwpancernej,
  • 970 pułk artylerii przeciwlotniczej,
  • 55 batalion motocyklowy,
  • 2 Gwardyjski dywizjon moździerzy (BM-13),
  • oddziały korpuśne:
    • 1023 samodzielny batalion łączności,
    • 97 samodzielny zmotoryzowany batalion saperów,
    • 224 samodzielna kompania chemiczna,
    • 616 samodzielna kompania transportowa,
    • lotniczy oddział łączności,
    • 224 piekarnia polowa,
    • 3156 poczta polowa.

Dowódcy 10 Korpusu Zmechanizowanego:

  • generał major Paweł Ziabriew – 01.12.1944 – 01.06.1945,
  • generał porucznik Iwan Wasiliew – 05.07.1945 – 03.09.1945.

W dniu 05.08.1945 na stanie korpusu były 154 czołgi: 88 T-34, 53 T-26, 13 BT-7.

10 Korpus Zmechanizowany w okresie grudzień 1944 – wrzesień 1945 roku uczestniczył w operacjach:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]