Przejdź do zawartości

17 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
17 Korpus Zmechanizowany
17-й механизированный корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

marzec 1941

Dowódcy
Pierwszy

generał major Michaił Pietrow

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Baranowicze

Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

wojska zmechanizowane

17 Korpus Zmechanizowany (ros. 17-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

Formowanie

[edytuj | edytuj kod]

Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w Zachodnim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Baranowiczach na Zachodniej Białorusi.

Skład

[edytuj | edytuj kod]

Wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]

22 czerwca 1941 17 Korpus Zmechanizowany liczył 16 578 żołnierzy (46% stanu etatowego) oraz miał na stanie:

Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]

Działania

[edytuj | edytuj kod]

W chwili ataku Niemiec na ZSRR korpus znajdował się w składzie wojsk Frontu Zachodniego. Całkowicie rozbity w rejonie Baranowicz przez oddziały niemieckiej 2 Grupy Pancernej z Grupy Armii „Środek”.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]