Przejdź do zawartości

125 Korpus Strzelecki (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
125 Korpus Strzelecki
125 стрелковый корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

47 Armia

125 Korpus Strzelecki (ros. 125 стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny Armii Czerwonej.

125 Korpus Strzelecki został sformowany w 1944. W czasie walk na ziemiach polskich dowodzony był przez gen. por. Andrieja Andriejewa. Uczestniczył m.in. w złamaniu oporu armii niemieckiej w Radziejowie, przyczyniając się do zakończenia władzy III Rzeszy na tym terenie[1]. Szlak bojowy 125 Korpusu Strzeleckiego prowadził z Kowla przez: Włodawę, Stoczek Łukowski, Aleksandrów Kujawski i Złotów[2], a zakończył się udziałem w operacji berlińskiej, w czasie której 125 KS wchodził w skład 47 Armii[3].

Dowódcy korpusu

[edytuj | edytuj kod]
  • gen. mjr Fieofan Parchomienko (15.01.1944 – 27.03.1944)
  • gen. mjr Michaił Filipowski (28.03.1944 – 26.04.1944)
  • gen. mjr Iwan Kuzmin (27.04.1944 – 18.12.1944)
  • gen. por. Andriej Andriejew (19.12.1944 – 09.05.1945)[2]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Stan 1 marca 1944[4]:

Skład 16 kwietnia 1945[3]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.