Przejdź do zawartości

4 Gwardyjski Korpus Strzelecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
4 Gwardyjski Korpus Strzelecki
4-й гвардейский стрелковый корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1942

Rozformowanie

1945

Tradycje
Rodowód

154 Dywizja Piechoty

Dowódcy
Pierwszy

Jakow Fokanow

Ostatni

Wasilij Szugajew

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

8 Gwardyjska Armia

Sztandar 35 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej wchodzącej w skład 4 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego z napisem: ŚMIERĆ NIEMIECKIM NAJEŹDŹCOM.

4 Gwardyjski Korpus Strzelecki (ros. 4-й гвардейский стрелковый корпус) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej, brał udział w zdobyciu stolicy III Rzeszy.

Korpus powstał w 1942[1]. Jego szlak bojowy prowadził z Odessy na ziemie polskie, gdzie toczył walki przeciw armii niemieckiej m.in. na przyczółku warecko-magnuszewskim, oraz o zdobycie Chodkowa, Nowego Miasta nad Pilicą, Szamotuł i Skwierzyny[2].

Następnie 4 Gwardyjski Korpus Strzelecki uczestniczył w zdobyciu Berlina, wchodząc w skład 8 Gwardyjskiej Armii[3]. Do oficerów z 47 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej należącej do 4 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego zgłosili się parlamentariusze, wśród których był płk Theodor von Dufving, upoważniony do rozmów o kapitulacji wojsk niemieckich w Berlinie[4].

Dowódcy korpusu

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 16 kwietnia 1945[3]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]